Yolda yürüyorum.

Çocukluk arkadaşıma rast geldim.

Gazeteci olduğumu biliyor ya!

“Özge şu belediyeye şunun adı geçiyormuş” dedi.

“Oooo evet” dedim.

Yürüdüm.

Komşu denk geldi!

“Özge öte belediyeye şunun adı geçiyormuş” dedi.

“Süper” dedim.

Çaktırmadım.

Kafede kahve içiyorum.

İki kişi kendi arasında konuşuyor.

“Bu kez bu belediyeye şunun adı geçiyormuş” dediler.

Yandan sohbete daldım, “Bize gelmeyen bilgiler, sizde” dedim.

Güldüler.

Haber için birkaç sendika-odaya uğradım.

Onlar da siyasi değerlendirmelerini belediyeler üzerine yoğunlaştırmış.

“Şunun adı geçiyor” dediler.

“Alla, alla” dedim.

Şaşırmış gibi yapmak en iyi muhabbetten kaçma yolu!

Uzamıyor.

Neden böyle gereksiz bir hikaye sıyırdım.

Amacım kulis bilgileri denilen asparagas haberlerin nasıl yayıldığını göstermek…

Dedikodu böyle yayılıyor yani.

Resmi bir şey yok!

Herkes gönlünden geçen isme “adı geçiyor” diye sıyırıyor.

Sonra kendisini önemli hissettirmek isteyen diğer vatandaşlar kahvede konuşuyor, mahallede konuşuyor, yayılıyor.

Adı da kulis oluyor.

Geçerliliği yok.

Doğruluğuna da denk gelmedim.

En iyi örnek milletvekilleri aday listesi…

Kimleri dediler, şu isim birinci sıra olacakmış, bu isim kesin listeye girmiş…

Sonra ne oldu?

Gökten zembille inen aday listesine hep birlikte tanıklık ettik.

Adlarını bile ilk kez duyduklarımız oldu.

Hele bazen öyle isimler duyuyorum ki yemin ederim şok oluyorum.

Birde şu mevzu var.

Herkes kendisini potansiyel belediye başkanı olarak görmüyor mu?

Ölüyorum gülmekten…

Ama içimden…

Dışımdan güldüğüm zaman kızıyorlar.

Tamam herkesin hayalleri olur da…

“Sene bilmem kaç, bana da seni şuraya aday yapalım” dediler diye başlayan cümleleri bir ben dinlemedim herhalde…

“Olaydın, kardeşim, olaydın, banane?”

Önüne fırsat gelmiş, tepmişsin.

Cesaretin yoksa kendine yan!

Gurur vesilesi gibi sıyırıyorlar birde!

Ay sıcak bastı, gerildim.

Çok uzatmıyorum.

Kulis denilerek anlatılan hikayelere itibar etmeyin!