Bir gün, köyün birinde bir çiftçinin eşeği kör kuyuya düşer. Eşek saatlerce acı içinde kıvranır ve bağırır. Koşarak gelen sahibi zavallı eşeği kuyunun dibinde bulur.
çaresiz çiftçi köylüleri yardıma çağırır. 
Köylüler kör kuyudaki eşeği kurtarmanın imkansız olduğuna ve bunun için çalışmaya değmeyeceğine karar verirler.
Ve tek çare, kuyuyu toprakla kapatmaya karar verirler. 
Herkes ellerine aldığı küreklerle etraftan kuyunun içine toprak atar. 
Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları, her seferinde silkerek dibe döker. 
Bir süre sonra ayaklarının altına aldığı toprak sayesinde her an biraz daha yükselir ve sonunda yukarıya kadar çıkar. 
Köylüler kuyudan dışarı çıkan eşeğe çok şaşırır.

Sonuç olarak çaresizlikle birlikte en kötü olduğu düşünülen karar bile bazen çare olabilir...