Bakmayın maçın 2-0 bittiğine...
Bakmayın Eskişehirspor'un ilk yarıda direnir gibi gözüktüğüne...
Yürüyerek kazanan, attığından daha fazlasını kaçıran ve Avrupa maçını düşünerek ikinci yarıda vites küçülten bir Fenerbahçe'ye kaybettik biz.
Böyle bir Fenerbahçe bir daha ne zaman yakalanır bilinmez!
Cuma gecesi Saracoğlu'nda, futboldan uzak, içler acısı bir Eskişehirspor vardı aslında.
Dövüşmeden kaybettiler.
***
Maç oynanmadan beyinlerde kaybedilmiş. Lawal dışında hepsi de gecenin içinden ayaklarını sürüyerek geçti. Hani derler ya, öleceksek adam gibi ölelim. Kuzu kuzu yenildiler.
O formayı giymek, daha derin bir ruh ve aşkı gerektiriyor ama kimin umurunda acaba?

SKİBBE'NİN AVLARI
İlk gecenin kara kutusunu açarsak, içinden Skibbe çıkar.
Baktığımızda Alman teknik adamın saha içi dizilişi ve oyun anlayış ne kadar doğruysa, futbolcu tercihleri bir o kadar yanlıştı.
Türkiye'de iki bekini en çok oyuna sokan takımlardan biri karşısında önde Onur Bayramoğlu ve Ben Khalifa ile başlamak inanın bizim futbolcular için bile sürpriz olmuştur. Ve nitekim yenilen gollerin geliş şekli geceyi özetledi.
***
Av mevsimi erken açıldıysa... Ve kelle isteniyorsa eğer, gerçek suçluları işaret etmek gerekir.
Skibbe'nin adam kayırmacılığının en büyük kanıtı görmek için ise yedek kulübesinde oturanlara bakmak yeterlidir...
Bu yüzden böylesine şartlarda bu skorla Kadıköy'den çıktığımıza aslında sevinilmelidir. Yoksa sadece bu maça odaklı olan bir Fenerbahçe, Eskişehirspor'da çok derin yaralar bırakabilirdi.

BEN HOŞCAN'DA ARARIM!
Bir teknik adam güvensizliğin tüm hallerini sergiliyorsa...
Mesut Hoşcan'da sahip çıkma ve birlik beraberlik edebiyatlarını bırakıp, böyle bir durumda yumruğu masaya vurmaktan kaçınmamalı. Çünkü bu takımda disiplinin beli çoktan kırılmış. Yoksa bu Skibbe ile ekibi ve belli kesim futbolcular bu maç sonu Kadıköy'de nasıl rahat rahat arabalarına binip gittilerse, yarın bu şehirden de aynı şekilde uzaklaşabilirler. Ama Hoşcan'ın gidebileceği en uzak yer iş yerinin bulunduğu Organize sanayidir!
Bu yüzden gerçekler her zaman ön plandadır.
Bazen her şeyi zamana bırakırım.
Eskişehirspor'da kalite yoksunluğunun nedenlerini de varlığında hissedilen başkan Hoşcan'da ararım.
Kötü olan ise; bu takım sonun başlangıcına doğru hızlanıyor. Acilen gerekli önlemler alınarak kadroya mutlaka gerekli takviyeler yapmalıdır.

BU ŞARTLARDA HİKAYE KÖTÜ BİTER
Yarın ne olacak?
Taraftarın çektiği acıya inat, futbolcu beyler ve yöneticiler kendi yollarında yürümeye devam edecekler.
Yine en şık arabaya binip, en güzel restoranda yemek yiyecekler!
Ama bu hayatı onlara sunanlara da karşılığını vermeyi bilecekler.
Durun boş verin aslında. Nasılsa bir galibiyetle, bütün günahların yerinde yeller esebiliyor.
Arkalarında böylesine sevdasına mahsur kalmış bir topluluk var ve hayatları sadece birbirlerini yaşatmak üzerine kurulu.
Nasılsa tribüne oynamak, sahada oynamaktan daha değerli.
Gerçek olan şu ki; bizim eleştirilerimize bile tepki koyanlar arkalarında durdukça, bu düzen değişmeyecek.
***
Ancak; futbol öyle bir oyundur ki yürek gerektirir.
Sadakat içeren bir gücü vardır.
Ufku geniş, zikrinden çok gelecek adına fikri olanların başarılı olabileceği bir sanattır.
Birileri her yıl takımını çaptan düşürüp, taraftarına ızdırap yaşatıyorsa, orada bir yanlışlık vardır.
Gecelerin kara kutusu açılıyor da, içinden olmayacak adamlar çıkıyorsa.
O takımda yanlışlara karşı seferber olmanın zamanı gelmiş ve geçiyor demektir.
***
Ve gerçekler de itirafta şekillenir, inkarda değil.
Hayat bazen toz pembedir.
Bazen daha siyah, inadına daha kırmızı...
Bazen koca bir yalnızlıktır.
Ama yine de eleştiriden kimse korkmasın.
Eleştirilerimize itirazı olan da şimdi konuşsun.
Ayrıca bu yönetim ile Skibbe'yi daha yolun başında eleştirmezsek...
Eskişehirspor'u kaybedeceğiz.
Ve bu takım küme düşerse, hepimiz düşeceğiz.
***
Bu yüzden sezon başında böyle bir ders, anlayana yeter.
Yetmezse.
Önce Skibbe, o da yetmezse ardından bu yönetim için bu hikaye ne yazık ki kötü biter.