Allah’tan galip geldik. üç farklı öne geçtiğimiz bir maçtan puan kaybı yaşayarak ayrılsaydık eğer Alpay Hoca’nın başı çok ağrırdı. Hâlbuki her şey ne güzel gidiyordu. Uzun bir zamandan beri hasretini çektiğimiz futbolu oyun ve skor olarak sahaya yansıtmıştık. Sahada futbolcular, tribünde taraftar coşmuş, herkes arkasına yaslanıp keyifli bir maç izlemenin mutluluğunu yaşıyordu. O anlarda Eskişehir tribünlerinde ağzı kulaklarında binlerce “sırıtan yüz” vardı.

   Kolay bir galibiyet geliyor derken, aklından neler geçti bilemiyorum ama Alpay Hoca sahaya müdahale etme gereği duydu. Değişiklikler Eskişehirspor’un temposunu düşürürken taraftarlar içinde sıkıntılı dakikalar başladı. Yenilen iki golle birlikte gülen yüzleri önce şaşkınlık, sonra da endişe kapladı. Neyse ki maç bitti de, kızgın ve mutsuz bir surat yerine liderliği sürdürmenin keyfiyle döndü herkes evine. Daha önce de yaşamıştık biz bu olanları ama Alpay Hoca demek ki gerekli dersi çıkarmamış. Küskün Semih’i kazanacağım derken az daha çok önemli bir puan kaybı yaşatacaktı. Semih’e kim itiraz edebilir, tabii ki oynar, oynamalı da. Ama bu şekilde takımın oyun kurgusunu bozarak değil. Birçok kez söylediğim gibi bu ligde hiçbir takımı hafife almamak gerekiyor, hatta üç farklı önde olsak bile. İşte bu yüzden orta sahadan Hasan Hüseyin’i çıkarıp, bu bölgeye Bruno’yu kaydırmak çözüm değil çözümsüzlük oluyor. Elbette bardağın sadece boş tarafını değil, dolu tarafını da görmek lazım… Farkı yakaladığımız dakikalarda sahada ne istediğini bilen, topu devamlı ayağa oynayan, yardımlaşan, rakibe boş alan bırakmayan, koşan, mücadele eden bir Eskişehirspor vardı.  Eğer bu oyun anlayışımızı maçların geneline yayabilirsek sonuca çok daha kolay gidebiliriz. Yazıma sadece sahadaki mücadeleyi değil, başka bir şeyi daha eklemek istiyorum. Takımdaki futbolcular uzun süredir maç primleri dışında para alamıyorlar. Buna rağmen yine de aslanlar gibi mücadele edip, bizi liderliğe taşıyan futbolcularımıza canı gönülden teşekkür ediyor, hepsine helal olsun diyorum.  

   Şimdi önümüzde Şanlıurfa deplasmanı var. İlk maçta Eskişehir’de berabere kaldığımız Urfa spor, o günden bugüne büyük değişiklikler gösterdi. ünal Karaman’ın yerine Kemal Kılıç gelirken bu değişim bazı futbolcularda da yaşandı. Batuhan Karadeniz zaman içinde takımın vazgeçilmezi oldu. İzlediğim kadarıyla Urfa’nın en tehlike yönü, bizim özellikle sıkıntı yaşadığımız hava topları. Bu arada hemen belirteyim Perşembe günü Türkiye Kupası maçında Gaziantep ile karşılaşacaklar. Lig yarışında zirveden epey uzak kalan Urfa’nın tüm dikkatini Türkiye Kupasına verdiği görülüyor. Umarım kupa yorgunluğu Pazartesi günü bizimle oynayacakları maça yansır. Ligde artık geri sayım başladı. Her hafta ligin boyu bir maç daha kısalacak. Sezon sonu yaklaştıkça her maçın zorluğu daha da artacağı için şimdiden puanları toplamak çok önemli. Eğer bu maçı kayıpsız geçersek büyük avantaj yakalarız. Lider gittiğimiz Urfa’dan lider dönmek dileğiyle bu zorlu maçta takımımıza başarılar dilerim.