Düşme hattındaki takımlar içinde bu haftanın en kazançlısı Sivasspor oldu. Kırmızı Beyazlılar, Gaziantep deplasmanında altın değerinde üç puan alırken bu yarışta pes etmeye niyetleri olmadığını da göstermiş oldu. Kayseri'nin kazanamadığı, Mersin'in ise yenildiği haftada, zorlu Osmanlı deplasmanından beraberlikle dönen Eskişehirspor umudunu son altı haftaya taşımış oldu.
Kalan maçlara baktığımızda kendi sahamızda oynayacağımız maçlar deplasmanda oynayacaklarımızdan daha zor gözüküyor. Özellikle bu haftaki Konya maçı bu maçlar içinde en zoru. Konya şu anda ligin en istikrarlı, en formda takımı, hatta 2016 yılında yenilgileri bile yok. İşte böylesine kritik bir dönemde Konyaspor ile karşılaşmak şansızlık oldu. Yeşil beyazlılar, Fenerbahçe'yi yendikleri maçta da son derece iyi bir futbol sergilediler. İzlediğim spor programlarında Aykut Kocaman ve öğrencileri yere göğe sığdırılamadı. Evet, hakikaten cumartesi günü karşımızda taş gibi bir takım bulacağız. Gerçi çok değil 3 sene önce de bizim böyle bir takımımız vardı. Nereden nereye. Mesut Hoşcan ve Önce Güven ekibi bu işi beceremedi, ellerine yüzlerine bulaştırdılar. Gelinen nokta içler acısı ama şimdi bunları konuşmanın zamanı değil. Şimdi odaklanılması gereken tek bir nokta var o da ne yapıp edip ligde kalabilmek. Konya buraya maçın favorisi olarak geliyor. Aykut Hoca, dirençli, mücadeleci, sahada ne yaptığını bilen bir takım oluşturmuş. Fizik güçleri çok iyi, bu durum maç sonlarında daha çok hissediliyor. Birçok maçı son çeyrekte çevirmeyi başardılar. Yan top organizasyonu konusunda belli ki çok çalışmışlar. Kolay gol yemedikleri gibi özellikle Vukovıc üzerinden atma konusunda da oldukça becerikliler. Bizim de maalesef en zayıf yönümüz yan toplar. Gerçekten kabul etmek gerek ki yeşil beyazlıların bize karşı taktiksel, fiziksel ve mantalite açısından bariz bir üstünlüğü var. Yani maç kâğıt üstünde oynansa herkes Konya kazanır der. Ama maçlar kâğıt üstünde değil sahada kazanılıyor.
Konya karşısında iki tane avantajımız var. Birincisi yüreğimiz. Eğer rakipten çok istersek, rakipten çok savaşırsak, dişimizi tırnağımızı her pozisyonda rakibe gösterebilirsek maç bize döner. Rakibi ısırıyor diye bir terim var ya, işte biz bunu yapmalıyız. İkincisi de taraftarımız. TFF her ne kadar maçlarımızı hiç olmadık gün ve saatlerde oynatsa da o stat, maç saatinde tıklım tıklım dolmuş olacak. Eskişehirspor taraftarı direnişe devam diyor ve ligde kalacağımıza canı gönülden inanıyor. Yeter ki Eskişehirspor futbolcuları da buna inansın. İnanalım, yaparız.