29-30 Kasım ayının çarşamba/Perşembe gecesi  (11-12 Rabiülevvel ayı Miladi 571, 20 Nisan) Hz.Peygamberimiz Hz.Muhammed’in (a.s) 1445. doğum yıldönümüdür. Hz.Rasülüllah efendimiz, Rebiülevvel ayının 12.Pazartesi gecesi sabaha karşı dünyaya geldiler. Mekke’de babasından miras kalan evde dünyayı şereflendirdiler. Efendimizin doğumu Pazartesi, ölümü de Pazartesi günü olmuştur.
Rasülü Ekrem Efendimizin babası, Abdülmuttalib’in oğlu Abdullah, annesi ise Vehb’in kızı Amine’dir. Hz.Peygamberimiz, Hz.İbrahim Peygamberin oğlu Hz.İsmail’in neslindendir. Doğmadan iki ay önce babası Abdullah ticaret için gittiği Suriye dönüşü Medine’de hastalandı ve orada öldü. Abdülmuttalip torununu doğumu şerefine verdiği ziyafetle çocuğun adını soranlara: “Muhammed adını verdim. Dilerim ki gökte Hakk, yeryüzünde halk O’nu hayırla yadetsinler...” cevabını verdi. Annesi de Ahmed dedi.
İslâm târihçileri, Peygamberimiz (s.a.s.)’in doğduğu gece bir takım olağanüstü olayların meydana geldiğini naklederler. O gece İran Kisrâsı (Hükümdarı)’nın Medâyin şehrindeki sarayının 14 sütûnu yıkılmış, mecûsîlerin İran’da Istahrâbat şehrinde bin yıldan beri yanmakta olan “ateşgede”leri sönmüş, Sâve (Taberiyye) gölü yere batmış, bin yıldan beri kurumuş olan Semâve deresi’nin suları taşmış, mecûsîlerin büyük bilgini Mûdibân korkunç bir rüya görmüş, Kâbe’deki putların yüz üstü devrildikleri görülmüştü.
Efendimizin doğum gecesinde Hz.Amine’nin yanında Abdurrahman b.Avf’ın annesi Şifa hatunla Osman b.Ebül As’ın annesi Fatıma hatun bulunmuştu. Şifa Hatun ebelik yapmış, Efendimizin dadısı ümmü Eymen Bere de doğumda hizmet etmiştir. Hz.Peygamberimiz (a.s) sünnetli ve göbeği kesilmiş olarak doğdu. Onun sırtında iki küreği arasında kırmızımtırak üzerinde tüyler bulunan bir ben: Mührü nübüvvet vardır. (M.Asım Köksal-Hz.Muhammed ve İslamiyet, Sh:54)
Efendimiz doğunca annesi onu 3 veya 7 gün emzirdi. Sütü yetmediği için daha sonra Ebu Leheb’in cariyesi “Süveybe” tarafından emzirildi. Süveybe Ebu Leneb’e, kardeşinin Abdullah’ın oğlu oldu diye müjde verince Ebu Lehep sevinmiş, Efendimiz Peygamber olunca da en büyük düşmanı olmuştu. Sevincinin karşılığı olarak her sene (Mevlid gecesi) azabı kaldırılır. Sadece o gece ilahi lütüf olarak merhamet edilmektedir.
Mekke’nin sıcak havası yeni doğan çocuklara yaramazdı. Mekke halkı çocuklarını havadar yerlerdeki süt annelere verirler emzirirlerdi. Badiye yaylasından gelen Halime isimli bir kadın da Hz.Muhammed’i almak istedi. Fakat yetim olduğunu öğrenince tereddüt etti. Yetim bir çocuğu emzirmenin pek karlı bir iş olmayacağını düşündü. Başka bir çocuk da kalmayınca kocası Haris’in de rızasiyle Hz.Muhammed’i alıp Badiye’ye döndüler. Halime’nin 3 evladı vardı. Bunlardan Şeyma isimli kızı süt kardeşi Muhammed’i çok sever onunla oynardı. Birgün öğle vakti çok sıcak bir saatte dışarıda oynanır mı? diye bağırdı. Şeyma da “Anne! biz güneşten rahatsız olmadık biz nereye gitsek süt kardeşim Muhammed’in üzerinde bir bulut bize gölge yaptı”, diye cevap verdi.
Süt anne Halime evladlarından çok sevdiği Muhammed’i bazen onun üzerinde gördükleri olağanüstü haller sebebiyle annesine vermek istediyse de Amine’nin isteği üzerine beş yaşına kadar Efendimiz süt annesinin yanında kalmıştır. Sonra annesi Amine’ye teslim edildi.
Amine’nin Medine’de akrabaları vardı. Hem onları ziyaret etmek hem de yetim oğlunun yüzünü görmek nasip olmayan babasının kabrini ziyaret ettirmek maksadıyla Medine’ye bir seyahat yaptı. Hz.Muhammed (a.s) o zaman altı yaşındaydı. Hizmetçileri ümmü Eymen de yanlarındaydı. Burada bir ay kadar kaldılar. Amine, oğluna babasının mezarını ziyaret ettirdi. Babasının mezarı başında masum tavrıyle dururken kimbilir gönlünde ne fırtınalar koptu, yetim kaldığını anladı. Ziyaret bitti misafirlik sona ermiş Mekke’ye dönüş başlamıştı. Medine’nin 23 mil güneyi Ebva köyüne geldiklerinde Amine hatun hastalandı. Ciğerparesi yavrusunu yanına oturttu. Şefkat dolu gözlerle onu baştan ayağa bir süzdü oğlunu öptü, yüzünü gözünü kokladı parçalanan bağrına basarak son sözlerini söyledi.
- Ey masum yavrum! Seni ilahi bir emanet olarak bırakıp gidiyorum. Rabbim seni mesud ve mübarek eylesin. Annenin yokluğu sebebiyle meyus olma (üzülme). Eğer rüyalarım doğru çıkacak olursa sen bütün insanlara ve cinlere gönderilen peygambersin.
Helal ve haramı bildirmeye bütün hakiketleri duyurmaya ve Ceddin Hz.İbrahim (a.s) in getirdiği hak din olan İslamiyeti ihyaya memursun! sonra şöyle devam etti:
- Her yeni eskiyecek, herşey fena bulacaktır. Bende öleceğim fakat gam yemem, temiz bir çocuk doğurdum, dünyaya büyük bir hayır bırakıyorum. Bu sözleren sonra Amine Hatun ruhunu teslim etti. Ebva köyüne defnedildi. Hizmetçileri ümmü Eymen çocuğu Mekke’ye getirip dedesine teslim etti. Abdülmuttalip ölmeden önce sevgili torununu oğlu Ebu Talib’e iyi bakması şartıyle teslim etti.
Bu kandilde Efendimize bolbol Salavat okuyarak hediye gönderilmeli, namazlar kılınıp dualar edilerek şefaati istenmelidir.