Merhaba Resul…

İyi değiliz.

Gidişin zor geldi hepimize…

Bıraktığın o not kalbimize bıçak gibi saplandı.

İzi kalacağı kesin…

Hele ki o son sözlerin var ya…

Aslında isyanın neye fark ediyoruz.

Yaşamak berbat derken haksızlık etmişsin ama…

Evet, yaşam zor, herkes için zor ama mücadeleye değer, değerdi Resul…

Katlanamadığını söylediğin her noktada sonuna kadar haklısın.

İkiyüzlülük, ahlak bilmeyenlerin öğütleri, koyuyor.

Herkese koyuyor.

Nefes almak her geçen gün zorlaşsa dahi nefes almaya çalışmak marifet…

Zor olan bu Resul…

“Vazgeçtiğim zamanlar oldu ama şu an bakınca aslında hiç vazgeçmemişim, sadece kendimi kandırmışım” demişsin giderken…

Keşke “vazgeçme” deme şansımız olsaydı…

Keşke yolda giderken bir gün çarpışsaydık ya da kampüsün içerisinde bir şekilde tanışsaydık.

Bir vesile olsaydı da “anlatsaydık.”

Anlatsaydın ve üzerine “vazgeçme” diyebilseydik…

İkna eder miydik bilmiyorum ama denemeye değerdi.

Yükün ağırdı belli ki…

Ne olduğunun önemi yok…

İçinde yaşadığını söylediğin huzursuzluk hissi bile seni yormuş, anlıyoruz.

Nelere dayandığını bilmiyoruz, nelere yabancılaştığını…

Ama senin iyi bir kalbinin olduğuna yemin edebiliriz Resul…

Çünkü ancak iyi insanlar kendisini fark eder.

Sen fark etmişsin Resul…

Demişsin ki:

“Bir yandan akıl sağlığımı kaybettiğimi düşünüyorum. Bu yüzden sevdiklerime bir zarar vermemek için çekip gitmem gerekiyor belki de…”

Sevdiğine zarar vermemek için kendinden verdin sen…

Gençlerin, çocukların sorumluluğunu yüreğinde hissettin.

Keşke gitmeseydin Resul…

Keşke…

Çünkü isyan ettiğin zaman diliminde “iyi” insanların varlığına öyle çok ihtiyacımız var ki…

Çözüm gitmekte değil, kalmakta Resul…

Mücadele etmekte…

İyiler gitmemeli Resul…

İyiler kalmalı ki iyilik yaygınlaşmalı…

Yayılmalı, sayısı artmalı.

Senin yükün aslında seninle ilgili değildi biliyor musun Resul?

Sen, insanların, yaşamın, herkesin derdini dert edin de ondan taşıyamadın bu ağır yükü…

Gözümüz yaşlı!

Yüreğimiz buruk!

Kalbimiz de ince bir sızı bıraktın Resul…

Gidişin hepimizi derinden yaraladı.

Diyorum ya yüreğimizde bıçak izi…

Her şeyi yarım bırakırken, bizi tamamladın.

Teşekkürler Resul…