İş ekosisteminde sabit sermaye (arazi, bina, makine parkı vb.) yatırımı yapıldığında girişimin yola çıkmaya hazır olduğu gibi bir yanılsama var. Benzer bağlamda tekno girişimciliğin odak noktasında da teknolojinin varlığının yeterli olduğu kabul edilir. Ama mesele, bu kadar basit değil.

Günümüzün iş kültürü literatüründe, inovasyonun sıklıkla yeni teknolojilerle ilintili ele alındığını görüyoruz. Yeni bir tekno işin başarısı, başlangıçtaki iş fikri ile girişimcilerin değer algıları, bilgi birikimleri, bilgi temelli davranışları, motivasyonları ve çevre şartlarını anlamaları ile ilişkilidir. Girişimciliğin teknoloji ile eklemlenmesi, işin kapsamına ar-ge gücü ve varlıkları gibi bazı unsurları taşır.

Teknolojinin girişi, geleneksel girişimcilik anlayışı ile mevcut piyasa şartları açısından bazı değişimleri gündeme getirir. Tekno yenilikler sayesinde yeni veya farklılaşmış ürün, hizmet ya da iş modelleri gerçekleştirilir. Teknolojinin değişim ajanı olarak yer alacağı bu süreçte, hiç kuşkusuz girişimcinin öznel bakışının ve çevre şartlarının etkileri de olacaktır.

Tekno iş fırsatını tanıma süreci, bir ihtiyacın veya değişim için bir ihtimalin hissedilmesi ile başlar. Bir yenilikçi (inovatif) çözüm ile sona erer. Bu çözüm ile elde edilecek ekonomik değer, yeterince açıklık kazanmış ve örneğin muhtemel müşteriler tarafından fark edilmiştir. Bu noktaya erişildiğini anlamak için toplanan verilerle bazı soruların cevaplanabilmesi gerekir: Piyasadaki ihtiyaçlar ile teknoloji tabanlı çözümler ne ölçüde eşleşmektedir? Bu eşleşmenin pazar potansiyeli, kuşku bırakmayacak ölçüde benimsenmiş midir?  Sonuçta önemli değişimlere neden olabilecek çözüm, ortamdaki belirsizlikler dikkate alındığında olurlu mudur? Girişimin hissedarları çözüm hakkında ne düşünmektedirler?

Tekno iş fırsatı, vizyona dönüşecek olan iş fikri ile başlar. Daha sonra kavramın geliştirilmesi, veri toplama ve değerlendirme süreci ile daha uygun hale getirilir. Tekno iş kavramının geliştirilmesi ve konuya ilişkin veri toplanması çalışılması öngörülen alanlara göre farklılıklar gösterebilir. Örneğin tekno iş fikri, bir endüstride var olan bir tekno çözümün bir başka endüstriye taşınması ile ilgili olabilir. Böylece o sektör için yeni iş yapma biçimleri geliştirilir, ihtiyaçların farklı ve gelişmiş biçimlerde tatmini söz konusu olur.

Örnek ne olursa olsun; tekno girişimcinin müşterinin mevcut ve gelecekteki ihtiyaç, beklenti ve kısıtlarını gözetmesi gerekir. Bir başka deyişle; işin içine teknolojinin giriyor olması, ekonomik işin odak noktasının müşterinin tatmini olduğu ilkesini değiştirmez. Bu nedenle girişimcinin tekno çözüm ile müşterilerin istekleri ve kısıtları arasındaki tatmin kalitesini ölçüp değerlendirebilmesi, bu amaçla da veri toplaması gerekir. Buradan çıkaracağımız öz; girişimcinin veri toplama konusunda (olağan yöneticilerden farklı olarak) uygun becerilere sahip olması gerektiğidir.

Tekno girişim süreci, gerektirdiği eylemler açısından inovasyonu andırır. Bu süreçte düşünme, hayal etme, kuluçkalama, sergileme, değerlendirme ve sürdürülebilir hale getirme gibi eylemler yer alır. Tekno girişim sürecinde girişimci, kaynakları ve bilgiyi elde ederken dış ağlardan yararlanır. Böylece teknoloji, pazar ve tekno girişimin gerektirdiği yönetsel beceriler sayesinde daha yeterli hale gelmek mümkün olur.

Tekno girişim alanları, genelde daha önce denenmediği için yüksek oranda belirsizlik içerebilir. Buna iş fırsatını tanımada girişimcinin kullanılacağı öznel yaratıcı özellikler de eklenince, yeni türden çok boyutlu bir girişimcilik yaklaşımı ile karşı karşıya olunduğu daha iyi fark edilir. Tekno girişim, özü açısından işin kendisi olarak inovasyona açıktır.

(Devamı var)