Yeni yıl geldi.

2024…

Bir yıl geride kaldı.

Geçmişte…

Artık geçmişi değil yarını düşünme zamanı…

Aslında yarın bile değil şimdiyi desek daha uygun.

Geçmişte yaşadıklarımızın yükünü atamadığımız için geçmişle birlikte geçmedi mi bir ömür?

Geçmiş hep sırtımızla birlikte geleceğe taşınmadı mı?

Hep yeni yıla girdik derken aslında her yeni yıl geçmiş yıl olmadı mı?

Bu sebeple arının…

Zor belki ama deneyin.

Denemeye değer.

Unutamadıkların da oldu elbet…

Hak etmediğini düşündüklerin…

Her insan öyledir aslında…

Kimse üzülmeyi hak etmez ama üzülür.

Üzülmeye de zorunludur.

Ağlamaya da ihtiyacı vardır insanın…

İlla ki, bütün insanlar evren nezdinde eşit.

Yaşamın döngüsü aslında…

İyi olduğu kadar kötü de var ve olacak.

Denge için de gerekiyor.

İnsan kötülüklerle öğreniyor, büyüyor, tecrübeleniyor.

Bu sebeple başımıza gelen her kötü durum için de elbet üzüleceğiz ama öğreneceğiz de.

Dengeyle büyüyeceğiz.

Çok sev demeyeceğim bu yeni yıl…

Sevdiklerin sevmediklerinden çok çok fazlaysa bu da dengeyi aşar.

Sevmiyorsan sevme!

Sevmek zorunda değilsin!

Ama sevmediklerinle ilgilenme de…

İlgilenmediğin her şey gözünün önünden kaybolur.

Evren bütün istekleri hayata geçirir.

Çok iste, çok hayal kur, çok yaşa, koş, bağır, çağır, nefes al!

İstediğin her şey için adım atmayı da unutma.

Evren isteklerinin peşinden koşanı ödüllendirir.

Bunu asla unutma!

Hayat sloganın bu olsun!

Ödülleneceğiniz, öğreneceğiniz ve öğrendiklerinizle birlikte büyüyeceğiniz huzurlu bir yıl olsun…