Çok uzak bir adada yaşayan güzeller güzeli Ahtapot ve çok yakşkl bir akrep birbirlerine aşk olmuşlar. Fakat ikisi de birbirinden korkuyormuş.

Ahtapot akrepden onu zehirli iğnesiyle sokar diye , akrep ise Ahtapotun uzun kollar onu boğar diye...Fakat daha fazla dayanamayarak ikiside birbirlerine kollarn uzatmşlar. Ahtapot "en kötü ihtimalle bir kolumu veririm, nasl olsa yerine yenisi gelir" diye düşünmüş. Akrep ise "Onun için kendimi feda edebilirim" demiş. Birbirlerini çok seviyorlarmş. O kadar mutlularmş ki bütün hayvanlar çok kskanyormuş onlar...Zamanla akrepden sklmaya başlamş Ahtapot, aklnda açk denizler varmş hep. Oralara gidip başka hayvanlarla tanşmann hayalini kuruyormuş. Güzelliğini bu şekilde geçirmemek için Okyanuslara doğru yüzmeye başlamş. Terk edilen akrep günlerce sahilde onun dönmesini beklemiş. Ardndan çok ağlamş fakat göz pnarlar olmadğ için, hep içine akmş göz yaşlar. Okyanuslarn en güzel sularnda süzülen ahtapot yeni yerler gördükçe işte gerçek mutluluk diye düşünüyormuş içinden. Akrebi çoktan unutmuş. Derken birden bir balkç ağna dolanmş olarak bulmuş kendisini. Kurtulmaya çalştkca daha çok dolanyormuş. Onu gemiye çekmişler. Balkçlar ahtapotun kollarn kesip geri denize atmşlar. Kesilen kollarysa içki masalarnda meze olarak kullanlmak üzere bir restorana satlacakmş. Can çok yanan ve ne yapacağn bilemeyen ahtapot eski aşk akrebe dönmeye karar vermiş fakat kollar olmadğ için yüzemiyormuş artk. Terk edilen akrepse onsuz olmaktansa ölmeyi tercih etmiş ve zehirli iğnesiyle kendisini sokmuş. Diğer hayvanlardan yardm isteyen ahtapot akrebe ulaşmak üzereymiş. Akrebin yanna vardğnda ise akrebi ölmek üzereyken yakalamş. Akrep son nefesini verirken "evet işte ben bu güzellik için kendimi feda ettim" demiş içinden. Gerçek aşknn akrep olduğu anlamş ahtapot. Ama artk ne ahtapotun onu saracak kollar kalmş , ne de akrebin onu tekrar sevebilecek kalbi...
Herşey zamannda yaşandğnda güzeldir...