Padişah bir gün üç oğlunu sırayla yanına çağırır. Büyük oğlanın eline, sağlam iple sarılmış bir deste ot verir ve otları kırmasını ister. Büyük oğlan uğraşır,didinir;ama nafile! Oklar kırılmaz.
Padişah, ikinci oğlunu yanına çağırır bu kez. Ondan da aynı eylemi yapmasını ister;ama o da oku kıramaz.
En son küçük kardeş gelir.Padişah ondan da aynı eylemi yapmasını ister. Küçük kardeş önce oklara, sonra ağabeylerine bakar. Destenin içinden bir ok çıkartıp kırar. Sonra iki, üç derken tüm oklar kırılmıştır.
Padişah bunun üzerine oğullarına şöyle der:
" İşte oğullarım. Eğer benden sonra birlik ve beraberlik içinde olursanız, tüm dünya bir araya gelse sizi kimse yenemez;fakat aranıza fitne, kin, nefretlik ve düşmanlık girerse bu dünyada iz bırakmadan yok olup gidersiniz."