Anne ve yavru deve, tembel tembel yemeklerini yerken, birden yavru, anneye dönmüş ve:
- Sana bir şey sorabilir miyim, anne?
- Elbette yavrum, sor.
- Anne, bizim niye hörgücümüz var?

Anne gururla:
- Bu hörgüçlerde biz su biriktiririz yavrum ve bu sayede çölde herhangi birisinden çok daha uzun süre susuz dayanabiliriz.
- Peki anne, bizim bacaklarımız niye bu kadar uzun ve ayaklarımız yuvarlak?
- Evladım, der anne deve biraz daha gururlanarak:
- Bu sayede biz çölün kumlarında herkesten daha rahat ve daha hızlı hareket edebiliriz.
- Bunu da anladım. Peki, kirpiklerimiz niye böyle uzun? Bazen görüşümü bile bozuyorlar.
- Hayatım, onlar gözlerimizi çölün kumlarından korur, gözümüze kum kaçmaz.

- Anladım, hörgüçlerimiz çölde daha uzun dayanabilmemiz için su depolar; bacaklarımız uzun ve böylece çölde daha hızlı ve rahat hareket edebiliriz; kirpiklerimiz gözlerimizi çölün kumlarından korur. Anlayamadığım şey, o zaman bu Allah'ın cezası hayvanat bahçesinde ne işimiz var?