Öğretmen okullarını bitirmek iş değil de;
Ondan sonra atanmak zor bela!
Atanan da, atandıktan sonra ülkenin şartları ile boğuşuyor.
Ücra bir köşeye atandıysa, bölgenin fakirliği ile uğraşıyor.
Çoğu yerde sosyal yaşamdan mahrum yaşamak zorunda kalıyor.
Ve eğer görev yeri Doğu illerimize düştüyse, bu kezde can korkusu ile yaşmaya mecbur bırakılıyor...
***
Dün eğitim sendikaları sokağa çıkmış.
Terör örgütünün kaçırdığı öğretmenleri için isyan ediyorlar.
Örgütün bilinçli, devletine saygılı bireyler yetişmesini istemediğinden bu yola başvurduğunu söylüyorlar.
Öyle ya,
Çileli öğretmen her ücrada onca ağır koşula rağmen, yine bu ülkeye layık evlatlar yetiştirmeye devam ediyorlar.
***
Terör örgütünün öğretmenlere göz koyması ve eğitimcilerin dünkü isyanından sonra;
Bizimde yüreğimiz cız etti!
Ülkenin eğitim konusunda hangi noktada olduğu da gözümüzün önüne geliverdi.
Galiba daha kat edecek çok yolumuz var.
Tüm öğretmenlerimize saygılar sunuyoruz.
Öğretmenler günü dışında da çoğu kez hatırlamamız gerektiği gerçeğini de bir kez daha anımsatmak istiyoruz...