Hindistan da çok ünlü bir ressam varmış. "Renklerin Ustası" anlamına gelen Ranga Celeri olarak tanınan kısaca Ranga Guru adındaki bu ressamın resimlerini herkes beğenir, kusursuz bulurmuş.
Onun yetiştirdiği bir ressam olan Racici artık eğitimini tamamlamış ve son resmini yaparak Ranga Guru'ya götürmüş ve değerlendirmesini istemiş.
Ranga Guru ise;
'Sen artık ressam sayılırsın. Senin resmini halk değerlendirecek' diyerek resmi şehrin en kalabalık meydana götürmesini ve koymasını istemiş.
Yanına da kırmızı bir kalem koyarak halktan beğenmedikleri yerlere çarpı koymalarını rica eden bir yazı bırakmasını istemiş.
Racici birkaç gün sonra resme bakmaya gittiğinde görmüş ki resim çarpılardan görünmüyor.
Çok üzülmüş ve alıp resmi Ranga Guru'ya götürmüş. Ranga Guru, üzülmemesini ve yeniden resme devam etmesini önermiş.
Racici yeniden yapmış resmini ve gene götürmüş Ranga Guru'nun sözüyle şehrin en kalabalık meydanına. Ama bu defa yanına bir palet dolusu boya ve birkaç fırça ile birlikte..
Ve insanlardan beğenmedikleri yeri düzeltmelerini isteyen bir yazı bırakmış..
Birkaç gün sonra gittiğinde görmüş ki ne resme ne de fırçalara dokunan olmamış.
Sevinçle Ranga Guru'ya gitmiş ve anlatmış tüm olanları.
Ranga Guru ise;
'Sevgili Racici, sen birinci konumda insanlara fırsat verildeğinde ne kadar acımasız bir eleştiri sağanağı ile karşılaşabileceğini gördün. Hayatında resim yapmamış insanlar dahi senin resmini karaladı.
Oysa ikinci konulda onlardan hatalarını düzeltmelerini yani yapıcı olmalarını istedin.
Yapıcı olmak eğitim gerektirir. Hiç kimse bilmediği bir konuyu düzeltmeye cesaret edemedi. Sevgili Racici, mesleğinde usta olman yetmez, bilge de olmalısın.' Demiş.
Emeğinin karşılığını, ne yaptığından haberi olmayan insanlardan alamazsın.
Onlara göre senin emeğinin hiçbir değeri yoktur. Sakın emeğini bilmeyenlere sunma ve asma bilmeyenle tartışma..