Diyalog iki veya daha çok kişinin karşılıklı konuşmalarıdır. Türkçesi, düşünceyi takip etmek anlamına gelmektedir. Diyalogda, bir alıcı ve verici ile bunların iletmek istedikleri mesajın olması gerekir. Diyalog; karşılıklı konuşma, anlaşma, uyum sağlama veya bu yolda çalışma demek olduğuna göre toplum hayatında gerekli bir iletişim kanalıdır. İnsanlar; konuşarak, tartışarak, münazara ederek dilek ve temennilerini ifade ederler.
Diyalogun diğer iletişim yöntem ve araçlarına göre daha olumlu ve sonuca götürücü yanları bulunmaktadır. Ortak bir amaca hizmet edenlerin ilk olarak önyargıdan sıyrılarak güvenli bir ortam içinde bulunmaları şarttır. Güven sağlayıcı ortamın arkasından insanlar birbirini daha iyi tanıyacak ve anlayacaktır. Elbette toplumsal hayatın içinde tartışma ve eleştiri de olacaktır. Ancak taraflar arasında diyalog kanalları açık tutuldukça kin, nefret, karalama gibi olumsuz duyguların önüne geçilmiş olacaktır. Aksi takdirde eleştirilerin dozu artarak konu, düşmanlık noktasına kadar varacaktır. Bundan da en fazla çevre etkilenerek yeni fitnelere zemin hazırlanmış olacaktır.
Herkes empati yapmak zorundadır. Bugün için güçlü, kudretli olanlar bu imkanlarını barış, kardeşlik ve hoşgörü ortamını oluşturmak için kullanırlarsa iyilik ve güzelliğe ulaşırlar. Yoksa tek olma, otorite kurma, sürekli monolog yapma, kızarak, bağırarak sindirmeye çalışma sosyal hoşnutsuzluğun nedeni durumuna gelecektir. İnsanın yaradılış gayesine ters olan bu çekişme, tepkiler alarak olumsuzluğa neden olanların ayaklarına dolanacaktır.
Yunus Emre'nin yaşadığı bu kentte düşmanlık derecesine varan kin ve nefret duygularının yer ve taraftar bulmaması gerektiğine inanıyoruz. Hepimiz sırası geldiğinde Yunus Emre'nin şiirlerini gönül derinliklerimizde coşturarak okuyoruz. Ancak onun iç dünyasına, anlam zenginliğine girerek hayatımızda davranış haline getirebiliyor muyuz?
''Biz kimseye kin tutmayız ağyar dahi dosttur bize
Nerde ıssızlık var ise mahalle vü şardır bize
Adımız miskindir düşmanımız kindir bizim
Biz kimseye kin tutmayız kamu âlem birdir bize''
Yunus Emre bizi birbirimize karşı güven duymaya , dürüst olmaya , başkaları için tuzak kurmamaya, fenalık ve kötülük düşünmemeye çağırır :
''Zinhâr gönül evinde tutma yaman endişe
Berikiyçün kuyu kazan âkıbet kendi düşe''
Eskişehir, yetişmiş insan gücü ile her kente nasip olmayacak büyük bir potansiyele sahipken toplumsal katmanlar arasındaki diyalog eksikliğinden imkan ve fırsatlarını kullanamamaktadır. Bu eksikliği gidermenin yolu; yöneticiler, seçilmişler, atanmışlar ve adanmışların bir an önce diyalog kurma yöntemini bulmalarından geçer. Barış, hoşgörü ve aşkın kenti Eskişehir'e ''davi'' gerçekten yakışmıyor.
