Zaman?n birinde bir kasabada , yaşayan dünyalar güzeli bir k?z varm?ş. Bu k?z öyle güzelmiş ki uzak kentlerden ve ülkelerden çok zengin , çok yak?ş?kl? , bir çok soylu delikanl? onu görmeye gelirmiş.
Kendisiyle evlenmek isteyen nice prensi nice şövalyeyi reddeden güzel k?z kimseleri beğenmezmiş. Bu arada ayn? kasabada yaşayan ve ayn? k?za aş?k olan genç bir delikanl? da bu k?z? istemiş. Ama k?z onuda reddetmiş. Aradan uzun y?lllar geçmiş. Bizim delikanl? kasabadan ayr?lm?ş. Kendine başka bir yaşam kurmuş , evlenmiş çoluk çocuğa kar?şm?ş.
Bir gün yolu bir zamanlar yaşad?ğ? güzel , küçük kasabaya düşmüş. Orada tan?d?k birine rastlad?ğ?nda akl?na bir zamanlar o kasabada yaşayan dünyalar güzeli k?z gelmiş ve ona ne olduğunu sormuş.
Yaşl? adam önünde gül bahçesi olan bir evi göstererek k?z?n evlendiğini söylemiş. Bizimki bir zamanlar herkesi reddetmiş olan k?z?n eşini çok merak etmiş. Bir gün gizlenip eşini evden ç?karken görmüş. K?z?n eşi şişman , kel ve çirkin bir adamm?ş. Çok merak eden adam eşi gittikten sonra evin kap?s?n? çal?m?ş. K?z kap?y? aç?nca kendini tan?tm?ş ve neden böyle bir adamla evlenmiş olduğunu sormuş.
K?zda ona arkas?ndaki gül bahçesinden en güzel gülü kopar?p getirirse yan?t? vereceğini , bu arada tek koşulunun bahçede ilerlerken geriye dönmemesi olduğunu söylemiş.
Adamda bunun üzerine yüzlerce güzel gülün olduğu bahçede ilerlemeye başlam?ş. Birden çok güzel sar? bir gül görmüş. Tam ona doğru eğilirken biraz ileride kocaman pembe bir gül gözüne çarpm?ş. tam ona uzan?rken gül goncas? görmüş. Derken birde bakm?şki bahçenin sonuna gelmiş ve mecburen oradaki bir gülü kopar?p k?za götürmüş.
Bahçenin en güzel gülünü getirmesini beklerken k?z bir de ne görsün, yapraklar? solmuş c?l?z bir gül. Bunun üzerine k?z adama şöyle demiş, bak gördün mü? Her zaman daha iyiyi bulmak isterken ömür geçer ve sen en kötüsüne raz? olmak zorunda kalırsın. Bu yüzden gençlik gitmeden elindekiyle yetinebilmeyi öğrenmek gerekir.