Asırlardır birbirlerine kırgın olan güzellik ve çikinlik bir gün artık barışmaya karar verirler. Çirkinlik güzelliğe der ki;
- Ey güzellik, biz seninle yıllar yılı kavga ettik, buna artık son verelim ve barışalım.
- İyi kalplı güzellik ise buna hayır diyemez ve kabul eder. Günler birbirini kovalar ve çirkinlik güzelliği denize, yüzmeye davet eder. Güzellik de onu kıramaz ve giderler. Güzellik ve çirkinlik giysilerini çıkartır ve yüzmeye başlarlar. Tabii çirkinlik yine bir kötülük yapacak ya, denizden çıkar ve güzelliğin giysilerini giyer, kendi giysilerini bırakır ve oradan hızla uzaklaşır. Güzellik de belli bir süre sonra denizden çıkar ve bir bakar ki giysileri çalınmış ve giyebileceği sadece çirkinliğin giysileri kalmış.
- Güzellik de çirkinliğin giysilerini giyer ve oradan uzaklaşır. İşte o günden beri insanoğlu güzellikle çirkinliği her zaman birbirine karıştırır olmuştur. Fakat gönül gözleri açık olanlar her güzelliğin içindeki çirkinliği ve her çirkinliğin içindeki güzelliği görür.