İki yatak ve yaşamla ölüm arasanıda bir çizgide yaşamdan yana kalmaya, çalışan iki kalp hastası.(br)Yataklardan biri pencere önünde, diğeri duvar dibinde...
Pencere kenarındaki sabahtan akşama kadar pencereden dışarı bakıp gördüklerini duvar dibinde aynı kaderi paylaşan arkadaşına anlatıyor.
"Bugün deniz dünden daha durgun, beyaz yelkenliler denizde belli belirsiz ilerliyorlar. Kuğu gibi süzülüyorlar..' Park mı? Ha! Park henüz tenha. Salıncakların ikisi dolu, ikisi boş.
Geçen haftaki sevgililer yine geldiler. Hep el eleler.
Bir sıraya oturdular. Gözlerini birbirinden ayırmıyorlar. Ah kardeşim görmelisin! Erguvanlar bugün çıldırmış. Öyle çiçek açmışlar ki etraf mora boyanmış. İşte parkın: neşeli çocukları geldi.
Ellerinde rengârenk balonlar. Bugün martıların keyfine diyecek yok..."
Bu böyle her gün sürüp giderken yeni bir kalp krizi geçiriyor.
Pencere yanındaki adam düğmeye bassa doktor gelecek ve hasta kurtulacak. Ama yapmıyor işte. Şeytan' karışıyor işe.
Arkadaşı ölürse pencere kenarı onun olacak. Bugüne! kadar kulaklarıyla duyduklarını gözleriyle görecek.(br)Ve duvar dibindeki düğmeye basmıyor ve arkadaşı ölür. Ertesi günü duvar dibindekini pencere kenarına götürürler.(br)Beklediği an gelmiştir. Güçlükle doğrulur ve pencereden dışarıya bakar... Ama o da ne! Dışarıda kapkara bir duvar, onun dibinde de bir tane çöp kutusu vardır.

---------------

Arabanın İlk Sahibi

Kolejli kız chatte tanıştığı adamla ilk defa buluştuğu Cumartesi gecesi geç saatte kampüse dönmüş ve hemen onu beklemekte olan oda arkadaşı ışıkları açıp heyecanla sormuş:
"Nasıldı" diye...
"Berbattı" demiş kız,
"Buluşmaya 1932 model Rolls Royce'u ile geldi"
"voovvv" demiş arkadaşı,
"Çok pahalı bir araba o...
Nesini beğenmedin?"
"Hayatım" demiş kız,
"Adam arabanın ilk sahibi..."