Tren herhangi bir hastanenin doğumhanesinde başlıyor yolculuğuna. Ağır ağır çıkılan yolculukta tekerlekler hızla dönüyor sonra,
O sizin treninizdir , siz de onun yolcusu.
Treniniz akıp giderken, ara istasyonlarda durur, soluklanır. Size, inmekle yola devam etmek arasında ikilemler sunar. Fazla vaktiniz yoktur.
Trenin 2 . istasyonu sizi, ilk cinselliği yaşamaya davet eden tabelalarla doludur. Tren düdüğü çalar. Geride kalır denenmemiş heyecanlar .
Ömür devam eder...
3 . istasyonda,
çağıran bir arkadaş ıslığı uğruna bırakıp inmek vardır trenden..Yanında olmak zor zamanlarda,yani adam gibi yaşamak arkadaşlığı....Ne var ki, vakit çok dardır.
4 . istasyonda,
bireysel mutluluklar uzanır. Zenginlik ve risk...istasyonda yanyana durup sırıtır yüzünüze....zenginliği ve riski istasyonda bırakıp devam edersiniz seferinize.
5 . istasyonun gök gürültüsünü andıran sesleri, daha kilometrelerce öncesinden duyulur. Zulme ve haksızlığa başkaldırının sancılı bayrakları sarmıştır dört bir yanı.
6 . istasyonda,
kırçiçekleri arasında aşkın isyankar tomurcuklarının kokuları doluşacaktır pencerelerden ve anlaşılacaktır ki, AŞK ACILARLA YAŞANACAKTIR.
ve devam yolculuklara.
sonra....
7. istasyon.
Tren durur ! Makinistler terk ederler mekanı .Kimi bekliyor bu cenaze töreni? Ne daha ileriye, ne daha geriye gitmek mümkündür artık. Bu SON İSTASYON dur.
Birden vurur PİŞMANLIKLAR. ''KEŞKE... KEŞKE DURSAYDIK'', dersiniz önceki istasyonlarda...
Hep treni kaçırmaktan söz edilir hayatta, oysa treni kaçırmak olası değildir ki...
Siz durulacak ve inilecek İSTASYONLARI bilin yeter!..