Genç ve başar?l? bir yönetici, yeni Jaguar'?yla bir mahalleden h?zl? bir şekilde geçiyordu. Parketmiş arabalar?n aras?ndan yola aniden ç?kabilecek çocuklara dikkat ediyordu ve bir şey gördüğünü sanarak yavaşlad?. Arabayla caddeden yavasça geçerken hiç bir çocuk göremedi fakat, arabas?n?n kap?s?na bir tuğla at?ld?ğ?n? farketti. Aniden arabas?n? durdurarak tuğlan?n f?rlat?ld?ğ? yere geri döndü.

Arabadan indi, orada bulunan küçük bir çocuğu tuttu ve onu parketmiş bir arabaya doğru iterek bağ?rmaya başlad?; "Bunu neden yapt?n? Sen de kimsin, ne yapt?ğ?n?n fark?nda m?s?n?" İyice sinirlenerek devam etti: "Bu yeni bir araba ve atm?ş olduğun bu tuğla bana çok pahal?ya malolacak. Bunu neden yapt?n?" Çocuk yalvararak cevap verdi:

"Lütfen efendim. Çok üzgünüm ama başka ne yapabilirdim bilmiyordum.

Eğer tuğlay? f?rlatmasayd?m kimse durmazd?" Parketmiş bir araban?n arkas?na işaret ederken çocuğun gözyaşlar? çenesine süzülüyordu.

"Kardeşim kald?r?m?n kenar?ndan yuvarland? ve tekerlekli sandalyesinden düştü, ben onu kald?ram?yorum. Lütfen onu tekerlekli sandalyesine oturtmam için bana yard?m eder misiniz?

Benim için çok ağ?r." Bu durumdan son derece duygulanan genç yönetici, boğaz?nda büyüyen yumruyu zar zor da olsa yutkundu. Yerdeki genci kald?rarak, tekerlekli sandalyeye geri oturttu. Mendiliyle, çizik ve yaralar? sildi ve adam?n ciddi bir yaras? olup olmad?ğ?n? kontrol etti.

Küçük çocuk genç yöneticiye dönerek "teşekkür ederim efendim, Tanr? sizden raz? olsun" dedi. Genç yönetici, küçük çocuğun, ağabeyini kald?r?mdan evine doğru götürmesini izledi. Bulunduğu yerden arabas?na geri dönmesi oldukça uzun sürmüştü. Uzun ve yavaş bir yürüyüştü.

Genç yönetici, kap?y? hiç tamir ettirmedi. Kap?da oluşan çöküğü, hayat?n? birisinin kendisine tuğla atmas?n? gerektirecek kadar h?zl? yaşamamas? gerektiğini hat?rlatmas? için öylece b?rakt?.

Allah, ruhunuza f?s?ldar ve kalbinize konuşur. Bazan, dinleyecek kadar zaman?n?z olmad?ğ?nda ise, size bir tuğla f?rlat?r. İster f?s?lt?y?, ister tuğlay? dinleyin. Yeterki dinleyin...