"..askerim, yaşım 22, uzun boylu, sarışın ve mavi gözlüyüm. Yaşamımın tümünü sevgili yüce Führer'imize, vatanım Alamanya'ya ve üstün ırkıma adamış bulunuyorum.
Yakın bir gelecekte cepheye gideceğim. Bu nedenle cepheye gitmeden önce gerçek bir Alman kadını ile bir arada olmak; geride benden vatanıma ve üçüncü Reich'a mirascım olarak bir çocuk bırakmak istiyorum. Taliplerin aşağıdaki..."
1940 yılında, Nazi Almanya'sındaki partiye bağımlı bütün günlük, haftalık yada aylık gazetelerde hep bu ve buna benzer ilanlar parazıs yayınlanıyordu.
İş bu kadarla kalmamaktaydı. İktidar ve Nazi Partisi bu olguyu sonuna kadar destekliyor; cephe gerisinde canlarını dişlerine takarak işyerlerinde, fabrikalarda çalışan Alman kadın ve kızlarını bu ilanlara 'cevap'vermeye, ilan sahiplerine gönüllü 4talip' olmaya yönlendiriyordu.
Fakat burada aranan kadın ya da kızlar, kamu kurumlarının sağlık kesimlerince ayrıca muayeneden geçiriliyorlardı.
Yanı sıra, nüfus kütükleri didik didik inceleniyor, üstün ırktan olma konusunda en küçük bir kuşku bu 'bir arada olmak' fiilini hemen engelliyordu.
Yetki, Gestapo'nun bir kolu Schwantze Corps tarafından kollanmaktaydı.