Hazreti Ebubekir'in tavsiyesi üzerine Eshab-ı kiramın ikinci halife seçtiği Hazreti Ömer (r.a) irtihal edeceğini anlayınca hilafet seçimini bir şuraya havale etti. Bunun manevi mesuliyetinden kaçındı. Ehl-i Şura üçüncü halife olarak Hazreti Osman'ı(r.a) seçti. Bu zat Hz. Resulun damadıdır. Zengin, doğruluk ve dürüstlüğü ile herkesin itimat ve güvenini kazanmış bir kişidir.
Fitne kazanını kaynatan İslam'da bir parçalama gayreti içinde olan bir gurüh, Hazreti Osman'da da kusur aramaya başladılar. Bunlar habbeyi kubbe yaparak Hazreti Osman'ın yakın akrabalarını Merkeze alıp önemli görevlere getirdiğini iddia ediyorlardı.
Evet...Müslümanların birliğinden rahatsız olanlar başlarında bulunan hain bölücülüğünden dolayı İbni Sebe gibi adamlar bunlardan istifadeye çalışıyorlardı. Hz Ali'ye (r.a) muhabbet ve bağlılık davasında bulunuyorlar Hz. Ali'yi haşa uluhiyet (Allah) derecesine yükseltiyorlar. Bu suretle Müslümanların arasına tefrik düşürmek istiyorlardı.
Bizzat Hazreti Ali'nin (r.a) bu İbni Sebe hainini cezalandırıyor delaletini teşhir ediyor. O yanlış cereyanın önüne geçmek istiyordu. O fitneciler bir türlü durdurulamıyordu. Hala da durdurulamamıştır.
İbn-i Sebe Abdullah esasen bir Yahudidir. İslam alemine tefrika düşürmek için Müslüman görünmüştür. Meydana getirdiği fırkaya SEBEİYE denilmiştir. İmametin Hazreti Ali'ye ve evladına mahsus olduğunu ve İmam-ı Ali'nin haşa ilah olduğu iddia etmiştir.
Hz.Ali bu melunu 'medaine (uzağa)' sürmüştü.
Ebu'l Muzaffer İsferayini, "Ettebsıra fiddin" adlı eserinde diyor ki;
Bu ümmet arasında teşbihte ilk evvel aşırılığa varan, Rafizilerden SEBEİYYE taifesidir. Bunlar Hz.Ali'nin uluhüyyiteni kail olmuş. (iddia etmişlerdir.)
Hz.Ali bunlardan bir kısmını ateşte yakarak cezalandırmıştı. Buna rağmen bunlar sapıklıklarında daha da ileri gitmiş Hz.Ali'nin hakikaten "ilah"olduğunu şimdi bildik, çünkü bir Hadis-i Nebevide;
"Layüazzehü binnar illa Rabbennar (Ateş ile ancak ateşin halıkı azap eder) buyurulmuş demeye başlamışlardır. (Saife 70)
İbni Sebe müslümanlığı mahvetmek için iddia ediyordu ki, Hz.Ali öldürülmemiştir. İbni Mülcem (Hz.Ali'nin katili) Hz.Ali suretine girmiş olan bir şeytanı öldürmüştür. Hz.Ali bulutlarda yaşamaktadır. Gök gürültüsü Ali'nin sesidir. Yıldırımlar da onun kamçısının parıltısıdır. O bilahane (sonra) yeryüzüne inerek yeryüzünü adaletle dolduracaktır.
İşte İslam alemini parçalamak için yakılan fitne ateşinin faili İbni Sebe ve arkadaşlarıdır.
(Merhum Ömer Nasuhi Bilmen, 'Eshabı Kiram' Sh:40-41 adlı eserinden 1963)
Başta "SEBEİYE" taifesi olmak üzere fitneciler gurubu Medine'de toplanarak Hz.Osman (r.a) nın, 3.Halifenin evini sardılar. Yandaki evden içeri girerek Hz.Osman'ı Kur'an okurken şehit ettiler. Halifeyi koruyayım diye gayret eden eşi Hz.Naile'nin parmaklarını kestiler. Hz.Osman'ın kanı Kur'andaki 'Feseyekfikehümullah ve hüvessemiulalim' Ayeti Kerimesi üzerine serpildi. (Tarih-i Kamil, Cilt: 3, Sh:69, Savaiki Muhrika Sh:66)
Artık fitne kapısı kapanmayacak surette açılmıştı. Bütün Eshab-ı Kiram hayret içinde kalmışlardı. Tam anlamıyle söz ayağa düşmüş, İslam idaresi ihtilalcilerin iradelerine tabi olmuş, İslam afakını bir musibet kaplamıştı. Hz.Osman'ın şehadetinden hemen sonra isyancıların birçoğu Hz.Ali'ye müracaat ederek hilafet makamına gelmesini istemişlerdir.
Hz.Ali'ye beyattan sonra Hz.Ali'yi bekleyen en önemli mesele Hz.Osman'ın katilerinin cezalandırılması idi. Ancak ortada belli bir katil yoktu. Sayıları binleri bulan "Osman'ı biz öldürdük" diyorlardı. Halifenin şehre tamamen hakim durumda olan asilerle başa çıkamayacağını açıkladı. Bu durumda ortalığın yatışmasını beklemek en doğru yoldu.
Şam Valisi, Hz.Osman'ın yeğeni Hz.Muaviye kendisini "biat"a davet için gelen elçiye Hz.Osman'ın katillerini cezalandırmadıkça (Kısas emri ilahisi yerine gelmedikçe) Hz.Ali'ye biat etmeyeceğini ısrarla söylüyordu. Bu meselede ictihat eden iki tarafta Emri İlahiye bağlılık davasında idiler. Ancak Hz.Ali'nin ictihadı (görüşü) doğru olup on sevap kazanmıştır. Hz.Muaviye ictihadında hatalı olup bir sevap kazanmıştır.
Hz.Osman'ın katillerinin derhal cezalandırılmasını isteyenler arasında dünyada cennet ile müjdelenen Hz.Zübeyr ile Hz.Talha'da biat ettikleri halde kısas emri ilahisinin yerine getirilmeyişinin infiali içindeydiler. Hz.Peygamberimizin eşi Hz.Aişe-i Sıddıka da Hz.Ali'ye muhalefet edenlerdendi. Hz.Aişe'nin önderliğindeki ordu ile hilafet ordusu Basra önlerinde karşılaştı. (H:36-9 Aralık 656) tarihte CEMEL VAKASI adıyle meşhur olan bu savaş sonunda Hz.Ali galip geldi. Hz.Talha, Hz.Zübeyr de dahil olmak üzere pek çok müslüman öldü. Bu savaşta ölenler için çok üzülen Hz.Ali gözyaşı dökmüştür. Hz.Aişe'yi hanımlardan oluşan bir heyet refakatinde Medine'ye gönderdi. Hz.Muaviye'yi tekrar biata davet etti, sonuç alamadı. Bu yüzden Müslümanlar bu defa SIFFIN'de karşı karşıya geldiler.(H: 36/65) (Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi Cilt 2, Saife 372)
Maksadımız Müslümanlar arası ayrılığı ve tefrikayı önlemek Eshab-ı Kirama, Hulefa-i Raşidin'e saygılı olmayı, İslam kardeşliğinin devamını sağlamaktır.
Kurtuluş Mezhebi: "Yahudiler yetmişbir, Hristiyanlar Yetmişiki, İslam ümmetinin yetmiş üç fırkaya ayrılacağını belirten Hadis-i Şerif'te yetmiş iki fırkanın cehennemde sadece bir fırkanın cennetlik olacağı bildirilince Eshab-ı Kiram sordu:
- Cennetlik olacak olan fırka: Benim ve Eshabımın yolu üzerinde olanlardır. Hz.Rasülün Eshab-ı Kiramın yolu, Kur'an yolu ve Hadis-i Şeriflerinin ifade ettiği yoldur.
Bir başka Hadisi Şerif'te şöyle buyurur Efendimiz (a.s):
"Eshabım gökteki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız hidayet bulursunuz." (Buhari, Müslim)
Sel gibi Cehenneme akan insanlar topluluğunun bulunduğu günümüzde sakın ayrılığa gayrılığa düşmeyelim. İslam kardeşliği içinde daim kalalım. Yoksa son pişmanlık fayda vermez. Yüce Mevlam birliğimizi, dirliğimizi daim eylesin.
Hoşçakalınız.