Anne d?şar?da al?şverişteydi.
İki buçuk yaş?ndaki bebeğe babas? gözkulak oluyordu. Asl?nda bu pek de zor bir şey değildi.
Yavrucak hal?n?n üzerinde 'çay seti' oyuncağ?yla oynarken baba da koltuğunda gazetesini okuyor, ara s?ra da bebeğinin kendisine -çay seti oyuncağ?n?n minik plastik fincanlar?yla- ikram ettiği sular? çay niyetine içerek oyuna iştirak ediyordu.
Derken anne eve geldi.
Baba anneye sus işareti yap?p, bebeği izlemesini istedi. Bu çok şirin hareketini annenin de görmesini istiyordu.
Anne, bebeğin elinde çay fincan?yla salondan ç?k?p, biraz sonra içi su dolu olarak babas?na getirmesini ve baban?n da onu çaym?ş gibi içmesini seyretti.
Sonra gayet sakin bir tav?rla elindekilerle mutfağa geçerken eşine seslendi:
"Uzanabildiği tek su kaynağ?n?n tuvalet olduğunu biliyorsun, değil mi?"
Sonuç-1: Anneler evlatlar?n? çok sever ve onlara dair her şeyi bilir.
Sonuç-2: Babalar evlatlar?na dair bir çok şeyi bilmez ama onlar? çok sever. "Babalar en son duyar" boşuna söylenmemiştir.