Tarihinin büyük komutanlarından biri diğer mahkûmları kışkırtıyor gerekçesiyle, bir mahkûmu ölüme mahkûm ettirdi. Mahkûm idam sehpasına giderken kendi dilinden komutana ağzı alınmayacak küfürler etti. Mahkûmun ne dediğini merak eden komutan o dili dilen yaverine mahkûmun neler söylediğini sordu.
Yaveri de "Ben bir hata ettim. Suçumu kabul ediyorum. Siz adaletli ve merhametli bir komutan olarak biliniyorsunuz.
Fakat beni cezalandırırsanız, zalim bir komutandan farkınız be olur" diye, çevirdi. Komutan bu sözlerden hoşlandı ve mahkûmun şaşkın bakışları altında onu bağışladı. Fakat aynı dili çok iyi bilen iyi bir başka yaveri, diğerini gözden düşürmek için hemen atıldı:
"Yalan ve yanlış çevirdi saygıdeğer komutanım. Bu mahkûm o sözlerin hiçbirini söylemedi. Tam tersine size ağza alınmayacak küfürler etti." Komutan bu yaverinin sözlerinden hoşlanmayarak şöyle söyledi: "Önceki yaverimin söylediği yalan, senin söylediğin doğrudan daha çok hoşuma gitti."
Ve bağışlama kararından vazgeçmedi.