Temel Amerikada çalışan bir inşaat işçisidir.
Temelin çalıştığı yerde bir Amerikalı ve birde ingiliz arkadaşı vardır ve bunlar öğle yemeklerini, evde haz?rlanan, birlikte yemektedirler. Bir gün yine yemeklerini yemek için mola verirler ve sofraya otururlar. Amerikalı yemeğini açar ve kaşarlı tost görür ve sinirlenerek
-Hergün hergün kaşarlı tost bu kadarda olmaz ki kardeşim bu kadın beni hiç düşünmüyor. Eğer yarında aynı şey olursa kendimi inşaattan aşağı atarım....
Diyerek söylenir. İngiliz olan yemeğini açar. Onunkide kaşarlı tostdur ve oda sinirlenerek;
-Kardeşim bunlar bizi hiç düşünmüyorlar adam arada başka şeyler yapar. Eğer yarın benimkide aynı olursa bende atacağım der.
Sıra Temele gelir. Temel yemeğini açar ve kaşarlı tostunu görür. Ve
- bende atlayacağım der.
Neyse yarın olur ve sırasıyla yemekler açılır. Önce amerikalı açar ve kaşarlı tostunu görünce inşaatın en üst katından atlar ve ölür. Sonra ingiliz olan yemeğini açar ve kaşarlı tostunu görür ve atlar. O da ölür. Sıra temele gelmiştir temelde yemeğini açar ve kaşarlı tostu görür. Yüzünde şaşkın bir ifadeyle (tüh allah kahretsin der gibi) atlar ve ölür. Ölenlerin cenazeleri yanyana gitmektedir. Amerikalının hanımı söylenir
-ben nerden bilirdim eğer bana söylese idi ben ona pizzalar yapardım vs..
İngiliz hanım da aynı şekilde söylenmektedir.
-ben bilseydim neler neler yapardım ona vs..
bizim temelin hanımı Fadimede söylenmektedir..
- BEN NERDEN BİLİRDİM O KENDI YEMEĞİNİ KENDİ HAZIRLARDIKİ. BENİ KARIŞTIRMAZDI.