Tavşanlarla.
Waterloo hiç kuşkusuz en ezici yenilgisi olmakla beraber en utanç veren yenilgisi değildi. En utanç verici yenilgisini tavşanlara karş? alm?şt?r.
1807 de Fransa Rusya ve Prusya aras?nda bir dönüm noktas? niteliğindeki Tilsit Bar?ş?'n? imzalayan Napolyon'un keyfi yerindeydi. Bunu kutlamak için bir tavşan av? düzenlenmesini önerdi. Bu av Napolyon'un çok güvendiği kurmay başkan? Alexandre Berthier taraf?ndan organize edildi. Napolyon'u etkilemeye can atan Berthier İmparatorluk Saray?'n?n konuklar? meşgul edecek kadar av hayvan?na sahip olduğunu göstermek için binlerce tavşan ald?.
Parti vakti geldi av başlad? ve av hayvanlar?n?n bekçileri hayvanlar? sald?. Ama av feleketle sonuçland?. Berthier yabani değilde evcil tavşan alm?şt?. Bu tavşanlarda öldürüleceklerinden ziyade besleneceklerini düşündüler.
Tavşanlar canlar?n? kurtarmak için kaçmak yerine büyük şapkal? ufak tefek bir adama yöneldiler aç tavşanlar büyük bir h?zla Napolyon'a hücüm ettiler. Av partisindekiler onlar? durdurmak için hiç bir şey yapam?yorlard?. Napolyon'un açl?ktan k?r?lan hayvanlar? ç?plak elleri ile savuşturmaya çal?şarak kaçmaktan başka bir seçeneği yoktu. Ama tavşanlar?n şiddeti dinmedi ve imparatoru at arabas?na kadar püskürttüler. Bu s?rada Napolyon'un adamlar? tavşanlar? sadece k?rbaçlamaya çal?ş?yorlard?.
Bu fiyaskonun günümüzdeki anlatımlarına göre, Fransa İmparatoru tamamen hırpalanmış bir vaziyette ve utanç içinde arabasına koşturdu.

Bir tavşanın saldırısına maruz kalan birini düşünemiyorum, en azından kasıtlı bir saldırıya uğradığını.
SIR WILLIAM CONNOR