Yavru deve ile annesi tembel tembel yemeklerini yerken birden yavru deve annesine dönmüş ve: - Sana bir şey sorabilir miyim, anne?
Yavru deve ile annesi tembel tembel yemeklerini yerken birden yavru deve annesine dönmüş ve:
- Sana bir şey sorabilir miyim, anne?
- Elbette yavrum, sor.
- Anne, bizim niye hörgücümüz var?
Anne gururla:
- Bu hörgüçlerde biz su biriktiririz yavrum ve bu sayede çölde herhangi birisinden çok daha uzun sure susuz dayanabiliriz.
- Peki, Anne bizim bacaklarımız niye bu kadar uzun ve ayaklarımız yuvarlak?
- Evladım, der annesi biraz daha gururlanarak:
- Bu sayede biz çölün kumlarında herkesten daha rahat ve daha hızlı hareket edebiliriz.
- Bunu da anladım, peki, kirpiklerimiz niye böyle uzun, bazen görüşümüzü bile bozuyorlar.

- Hayatım onlar gözlerimizi çölün kumlarından korur, gözümüze kum kaçmaz.
- Anladım, hörgüçlerimiz çölde daha uzun dayanabilmemiz için su depolar, bacaklarımız uzun ve böylece çölde daha hızlı ve rahat hareket edebiliriz, kirpiklerimiz gözlerimizi çölün kumlarından korur...
Anlayamadığım şey, o zaman bizim Allahın cezası bu hayvanat bahçesinde ne işimiz var?

Hikayenin ana fikri: Becerileriniz, yetenekleriniz, özellikleriniz ve tecrübeleriniz sadece doğru yerdeyseniz işinize yarar.
(Şu anda neredesiniz?)