Asla değiştiremeyeceğin şeyler için üzülme... Değiştirebileceğin ama istediğin halde değiştiremediğin şeyler için mutsuz ol veya ağla...
Asla bir daha sevmeyeceğim deme... Mahcup olursun... Asla sevgiyi arama çünkü sen arad?kça o saklan?r kap? arkalar?na... Sevgi, seni istedi mi bulur... Zaman? vard?r... T?pk? bahar? ,k?ş?n arasan da bulamayacağ?n gibi... Ya da bulsan da asla onun gerçek bir bahar olmad?ğ?n? kabul etmek zorunda olacağ?n gibi... O bulduğun sadece bir aldanm?şl?kt?r... Aldan?rsan, t?pk? k?ş ortas?nda çiçek açan erik ağaçlar?na dönersin... K?ş?n ortas?nda sevinçten çiçek açars?n... K?ş gerçek yüzünü gösterince de donars?n, anlars?n ki yaşad?ğ?n bahar k?ş ortas?nda yaşanan yalanc? bir baharm?ş... Erik ağac? gibi donars?n o zaman ve o yaz boşa geçer... Meyvesiz, kimsesiz...
Sevgi aranmaz... Sevgi istedi mi seni bulur. Hiç ummad?ğ?n bir anda arkanda beliren bir dost olur bu bazen... Otobüs durağ?nda ensende hissettiğin bir nefes al?r götürür seni sevgiye... Bir tesadüf sana sevgiyi taş?r... Sen sevgiyi aramam?şs?nd?r... T?pk? gecikse de gelen ve geleceğinden emin olduğun bahar gibi... T?pk? bir sabah kalkt?ğ?nda bahar?n pürüzsüz yüzü ile karş?laşmam gibi bulmuştur seni sevgi...
Sevgiyi kaybederken de cesur olmal?s?n... Yüreğin dolu olmal? sab?r ve güçle... Her kaybedilen kazan?lan b?r derstir zaten... Sevgi çok şey öğretir severken ve kaybederken... Sevgiyi kaybederken asl?nda onu hiç kaybetmek istemediğini öğrenirsin... Sevgiyi kaybederken,onu kaybetmenin, bulmak kadar güç olmad?ğ?n? ama ac?s?na katlanmam?n ne güç olduğunu örenirsin...
Sahipken sevgiye hep yan?nda olacakm?ş gibi onu hoyratça harcam?şs?nd?r... Kaybettiğinde ise her an yan?nda olacağ?na inanmakla ne büyük yanl?ş yapt?ğ?n? anlars?n... Ve bir daha ki sevginde daha temkinlisindir... Hem severken, hem kaybederken... Bir önceki sevgi öğretmiştir bunu sana... Her kay?p bir derstir alman gereken...
Çünkü hiçbir sevgi tek baş?na var olamaz...