Yaş temizlemeye alternatif olan kuru temizleme, ilk kez bir sakarlık sonucu ortaya çıkıvermiştir.
1849'lu günlerden biriydi. Paris'te yaşayan Jolly Bellin isimli bir adam, bir gün karısı evde yokken, masanın üzerinde duran gaz lambasını masanın üzerine deviriverdi.
Karısı masanın üzerindeki örtüyü daha sabah sermişti. Gıcır gıcır örtüyü gaz lambasının yağıyla vıcır vıcır eden adam, "Eyvah karım gelmeden bunu temizlemem lazım. Yoksa canıma okur!" diyerek örtüyü masadan kaldırdı.
Fakat örtüyü alelacele yıkadıktan sonra bir şey fark etti. Örtünün gay yağı dökülen yerleri daha bir beyazdı. Örtüyü dikkatlice inceledikten sonra içinden "Sakın ben kuru temizlemeyi bulmuş olmayayım!" diye geçirdi.
Asıl mesleği terzilik olan bu adam niyeti bozup "Kuru temizleme" adını verdiği bir servis kurdu. Artık yepyeni bir mesleği daha vardı.
İlk müşterileri kadınlardı. Temizlemesi için kendisine getirilen çamaşırların lekeli kısımlarını terementi-benzin karışımına yatırıp, sonra oradan çıkarıp fırçalıyordu. Tekrar batırıp kuruttuktan sonra bir kez daha fırçalıyor ve böylece kuru temizleme işlemini bitirmiş oluyordu.
Tabii temizleme yaparken bu kadar çok benzin kullanması yüzünden kokuya bulanan çamaşırlardan artık bir hayır geliyor muydu o kadarını da bilemeyeceğiz.