Bir kurbağa sürüsü yürürken, içlerinden ikisi çukura düştü. Diğer bütün kurbağalar, çukurun etrafında toplandılar. Çukur bir hayli derindi ve arkadaşlarının zıplayıp, dışarı çıkması mümkün gözükmüyordu. Yukarıdaki kurbağalar boşuna çabalamamalarını söylediler arkadaşlarına; "Çukur çok derin. Dışarı çıkmanız imkansız..."(br) Ancak çukura düşen kurbağalar onların söylediklerine aldırmayıp, çukurdan çıkmak için mücadeleye devam ettiler.(br) Yukarıdakiler ise, boşuna çırpınıp durmamalarını, ölümün onlar için kurtuluş olacağını söylüyorlardı. Sonunda kurbağalardan biri söylenenlerden etkilendi ve mücadeleyi bıraktı. Diğer ise, çabalamaya devam ediyordu. Yukarıdakilerde çırpınıp durarak, daha çok acı çektiğini söylüyorlardı. Ne var ki, çukurdaki kurbağa bir hamle daha yaptı, bu kez daha yükseğe sıçramayı başardı ve çukurdan çıktı. (br) Çünkü bu kurbağa sağırdı. O yüzden, arkadaşlarının ümit kırıcı sözlerine kulak asmamıştı.