Baba-oğul, göl kenarına gelince, oltayı göle atıp otele döndüler. Bir saat sonra oltaya balık takılıp takılmadığını görmek için göle gittikleri vakit, dört beş balığın takıldığını gördüler.
Çocuk, "Ben, balıkların oltaya takılacaklarını biliyordum?" dedi
Babası sordu "Nereden biliyordun."
Dua ettim de onun için" dedi çocuk.
Oltayı yeniden hazırladılar ve yemek için otele gittiler. Yemekten sonra göle gittikleri vakit, yine bir kaç balığın yakalandığını gördüler.
Çocuk, "böyle olacağını biliyordum." dedi.
Babası sordu: "Nereden biliyordun?"
Çocuk, Dua ettim de onun için!"
Baba-oğul, oltayı tekrar göle attı ve otele döndüler. Yatmadan önce gidip oltaya baktıkları vakit, bu defa bir tek balığın bile oltaya takılmadığını gördüler.
Çocuk, "Ben oltaya balık gelmeyeceğini biliyordum." dedi.
Babası sordu: Nereden biliyordun?"
Çocuk, Dua etmedim de onun için!" dedi.
Babasının niye dua etmediğini sorması üzerine şu cevabı verdi:
Oltaya yem takmadığını hatırladım da onun için,"