Her hafta bir umut, her maç sonu yeni hesap kitap.
Son haftalar Eskişehir'de herkes matematik de uzmanı oldu. Bu uzmanlık son düdüğe kadar gideceğe benziyor.
Tabiî ki önce kendin kazanıp, kendi göbeğini keseceksin.
**
Gelelim dünkü maça..
Rakip eksikmiş..
Geçin bunları .
11 kişi sahaya çıktılar... Hatta bir çok para verdikleri Cardozo ve hakeme kırmızı kart göstererek gündeme düşmeyen Salih Dursun kulübedeydi.
Mücadele ettiler, gol aradılar. Bulsalar affetmeyecektiler.
**
Ama dün çok inançlı bir Eskişehirspor vardı sahada.
Bursa, Akhisar ve Konya karşısında büyük taraftarın önünde bırakın pozisyonu mücadele bile etmeyen ayaklar gitmiş, yerine yüreğini ortaya koyan oyuncular gelmişti.
Kazanmak için tüm gücünü ortaya koyarsan, karşılığını da alırsın.
Bir kere Trabzon karşısında Eskişehirspor çok istekliydi, penaltıdan olsa gol geldi.
Maçın ikinci yarısında 10 kişi de kalan Trabzon iyice kapandı.
**
Önemli olan sonuçta 3 puan almak. Es-Es'de telafisi olmayan haftalardaki 3 puanını alarak galibiyet serisini 2'ye çıkardı.
Bu galibiyet Eskişehirspor'a ilaç oldu. Ama havaya girmek yok. Kaldı 3 maç. Direnişe devam. Herkes inançlı, herkes istekli.
En önemlisi dün bu isteği oyuncularda da gördüm ya onun için daha umutluyum.
**
Gelelim asıl kahramana.
Sahada futbolcular elinden gelini yaptı.
Ama asıl alkış büyük taraftara.
Onlar inancı kaybetse şimdiye kadar çoktan havlu atmıştık. Ama ilk pes etmeyen taraftar oldu.
Dün yine tribünler muhteşemdi. Atatürk stadı "Şampiyon olmasan, kupayı almasan, fark etmez Es-Es'im ben varım sen varsan" sesleri ile inledi.
Hele de maçtan sonra galip gelmenin mutluluğu, cadde ve sokaklardaki sevinçler görülmeye değerdi.
Yazımın başlığında da dediğim gibi "3 puan ile direnişe devam".
Çünkü bu şehirde herkes inançlı..