Çaya zam geldi sayın vekillerim?

He ya…

Sizin tuzunuz kuru…

5 liradan 7 liraya yükseldi.

Tok açın halinden ne anlar?

Sizin için önemsenmeyecek bir durum olabilir ama vatandaş için epey kederli bir durum…

Cep delik cepken delik…

Aşıklar şimdi çay ocağına mı götürsün sevdiğini?

Ya da gel bir kahveye gidelim mi desin?

Gitmişken bir el de okey atarız…

Kafeye gittiğini varsaymayalım bile sayın vekillerim?

İçime oturdu, iki katı…

Yani maazallah çayın yanında bir de tost söyle falan der.

Mahcup oluruz.

Kim nasıl ödeyecek o kadar parayı?

Hamamyolu’nda 3 lira, ferah ferah otururuz, oraya gidelim kalk sevdiceğim mi deseler?

Orada ucuz da denmez ki…

"Pintiiii, benden parayı mı esirgiyorsuuuun" falan der şimdi?

Onu da salla…

He sizin pek gündeminizde olmayabilir ama benim içimi yaktı…

Sanki bir bardak sıcak çayı aynı anda dikmişim gibi bir hisle kavruldum.

Bu devirde aşık mı olunur sayın vekillerim?

Valla olunmaz!

Manyak mısınız be?

Kahveye götürmek de olmaz şimdi?

Diğerleri ultra lükse kaçıyor…

Ya da şöyle mi yapsak sayın vekillerim?

Aşıklar çayını evde demlesin, gelsin…

Porsuk kenarında içerler…

Gözlerinin içlerine bakarlar…

Eskiden “aşk karın doyurmuyor” derlerdi.

Yavan bir söz gelirdi.

Gerçekten doyurmuyor.

Aşıkken iki karın doyduğunu varsayın, ay bana bir şeyler oluyor, en iyisi aşık olmamak!

Herkes kendi karnından sorumlu olsun!

Başka karınlarla uğraşmanın anlamı yok!

Karın marın çekemem…

Çay may ısmarlamayın!

Aşık maşık olmayın!

Oturun oturduğunuz yerde!

Evde için çayınızı…

Zaten çok çok sıcak…

Çay olmuş 7 lira…

Öfff…

Sıcak bastı…