Ne geliyorsa başımıza doğruları söylemekten gelmiyor mu?
Doğrularla yüzleşmek cesaret işidir ama doğrularla yüzleştirmek daha da cesaret ister.
Neden mi?
Bedeli ağırdır.
Bir söz vardır: “Eden unutulur, diyen unutulmaz.”
Doğrudur.
Çünkü…
Yüzleştirebilmek yalnızlığı göze almak demektir.
Yüzleştirebilmek yanında duran kalabalıkların “kuru” olduğunu görmeyi de göze alabilmek demektir.
Yanında duranların birer birer yok oluşunu, kayboluşunu izleyebilmek de demektir aynı zamanda…
İşte cesaret denilen duygu tam olarak da burada başlar.
Hezimete uğradığında kalkabilecek gücü görebiliyorsan kendinde “yüreklisin” derim.
“Cesaret” sözcüğü çok abartılıyor günümüzde…
Aslında basite indirgediğinizde çok da üstünde durulacak bir konu değil.
Nedir biliyor musunuz?
Kalabalığın ne söylediğine ya da neleri söylettiğine bakmaksızın kendi doğrularını inanarak haykırabilmektir.
İnandıklarının arkasında durabilmektir.
İçinden geçenlerin dışa vurumudur cesaret…
Herkes içinde yaşadıklarını dahi inkar noktasına geldiği için, daha doğrusu düşündüklerinden dolayı toplum tarafından ötekileştirileceğini düşündüğü için kaçar doğrularından…
Kişinin başkalarına ihaneti kendisiyle başlamıştır aslında…
İlk kendine ihanet etmiştir doğrularının arkasında duramadığı için…
İlk kendini sırtından bıçaklamıştır tek başına yürümeye cesaret bulamadığı için…
Kolayı seçer bu tarz kişiler…
Kalabalıkların hegomanyasına ya da gücüne sığınarak “kendini var” etme yoluna gider.
Kendinden kaçar…
İhaneti ile yüzleşmek ağırdır çünkü…
Burada yine kolay bir formül geliştirir.
Kendine kızdıklarını, kendine olan öfkesini, kendine duyduğu öcü başkalarına mal ederek tatmin etmeye çalışır benliğini…
Bir insanın inanarak kendi doğrularının arkasında durabileceğine ihtimal vermez.
Karşıdakini de kendisi gibi görür, kendisi gibi bilir.
 Kolaydır bu…
Bedeli yoktur.
Ucuzdur.
Zahmetsizdir.
Sözüm cesareti olanlara aslında…
Siz inandıklarınızı söylemeye devam edin.
Kendi doğrularınızın arkasında durun.
Onlar çirkinleşir, çirkinleştirmek için de zemin hazırlar.
Sonra da “çok çirkinsin” deyip kenara çekilir…
Desinler…
Mücadele cesaretlinin işi değil mi zaten?
Bırak korkak korkaklığıyla kalsın.