Herkimer Citizen dergisi mutluluğu hayvanlar dünyasından örneklerle farklı bir bakış açısıyla yorumlamış:

"Bilindiği üzere,şimdiye kadar hiçbir kuş komşusundan daha çok sayıda yuva yapmaya çalışmadı; şimdiye kadar hiç bir tilki saklanacak tek bir deliği olduğu için üzülmedi; şimdiye kadar hiçbir sincap bir yerine iki kış yetecek kadar ceviz toplayıp saklamadığı için endişeden ölmedi ve hiç bir köpek yaşlılık yılları için birikmiş kemiği olmadığı gerçeği üzerine uykusuz geceler geçirmedi..."

Mutluluğu hayvanlardan öğrenmek zorunda kalacağız artık. çünkü biz mutlu olmayı unuttuk. Ne kadar çok nedenimiz olduğunu unuttuk. Sahip olduklarımız için şükretmeyi unuttuk. Kendimizi dinlemeyi, dostlarımızı dinlemeyi, evreni dinlemeyi unuttuk.

Gerçekten de düşünün bakalım, hayatı kendine zehir eden kaç hayvan gördünüz?

Elbette çalışacağız, amaçlarımıza ulaşmak için uğraşacağız, yorulacağız, üzüleceğiz, ama bunları yaparken ailemize, sağlığımıza, dostlarımıza ve kendimize özen göstereceğiz. En çok da mutlu olacağız.

D.J.Matu der ki;

''Ne zaman yaşamını anlamsız, yüzeysel ve sıkıcı bulmaya başlarsan, şu dünya üzerinde kaç günün olduğunu düşün. Davranışlarına yeniden biçim ver.''

Kaç günümüz olduğunu bilmemiz mümkün değil. Ama kaç gün mutlu olmak istediğimize biz karar verebiliriz. Nasıl mı?

-Değiştiremeyeceğimiz olaylar için üzülmeyerek.

-Her günün, her anın bir armağan olduğunu bilerek.

Bizi hayvanlardan ayıran düşünmemiz ve konuşmamızsa ve onlar bilinçsiz de olsa mutlu olabiliyorlarsa, biz bilinçli olarak mutlu değilsek sorun nerede dersiniz?