Saadet Partisi geçtiğimiz günlerde çok güzel bir çalışmaya imza attı.
Ülke genelinde başlatılan Eskişehir’de de hayat bulan bir proje aslında…
“Dert duvarı…”
Ben yazmakta ne kadar geciksem de konuyla ilgili iki kelam etmezsem de katkı sunanlara “nankörlük” edeceğimi düşündüm.
Dertler ülkesiyiz neticede değil mi?
Dertsiz “insan” var mı ki günümüzde?
Vallahi sıralasam size gülersiniz halime de…
“Dert” değil mi işte kardeş…
Büyüğü, küçüğü mü var?
Ben artık ülkenin genel dertlerini bir kenara bıraktım.
Duvara vatandaş zaten sıralamış halini,  ekonomiden, zamdan, gelecek endişesinden epey dem vurmuş…
Söylenenleri söylemek bizim işimiz değil…
Söylenemeyenleri konuşalım birlikte o zaman…
Kendi üzerimden ifade ederek toplumun genel “dertlerini” sıralayayım o zaman…
“Tahammülsüz” bir topluma dönüşmekten “dertliyim” mesela…
“Eleştirilerin yerini hakaretin” aldığı hatta hakaret edince normal de eleştiri yapılınca sivrildiğini düşünenlerden de  “dertliyim”
Hayata inancını yitirenlerden, amacı olmadan yaşayıp gidenlerden dertliyim…
Sevmeyi unutanlardan dertliyim…
Severken bile bir beklenti içerisinde olanlardan dertliyim…
Kendi doğrularını savunurken seni bir şeylerle yaftalamaya çalışanlardan dertliyim.
İftira ile kendilerini var etmeye çalışanlardan dertliyim.
Başarının arkasında neden arayanlardan dertliyim.
Arkadaşlığı, dostluğu unutanlardan dertliyim.
Küçük hesapların peşinde olanlardan dertliyim.
Yaşama sevincini kaybedenlerden dertliyim.
Aşka inancını yitirenlerden dertliyim.
Bir insanı düşerken görmekten zevk alanlardan dertliyim.
İntikam peşinde koşarak kendi hayatlarını mahvedenlerden dertliyim.
Dürüstlüğün yok olması için elinden geleni yapanlardan dertliyim.
Seni en yakınındakiyle vurmaya çalışarak kendini tatmin edenlerden de dertliyim elbet…
Anlık yaşarken başkalarını anında hiçe sayanlardan da dertliyim.
Kaybedenlerden değil de kazanmak uğruna her şeyi yapabileceklerden dertliyim.
Dertliyim be arkadaş?
Var mı ötesi…
Ne çok derdim varmış oysaki…
Belki de bir bildiği varmış Müslüm Baba’nın…
Ne de güzel söylemiş dertli dertli:
“Sevgiye muhtaçtım ben bir zamanlar.
Sevdim de ne oldu anlayamadım.
İnanamam artık beni sevene.
Ben bu yüzden oldum dertler insanı.
Bu kötü yazıyı nasıl sileyim?
Tanrım al canımı rahat edeyim
Dostu, düşmanımı ben bilemedim
Ben bu yüzden oldum dertler insanı.”