İnsan, “yaratılış itibariyle sosyal varlık” olarak tanımlanır. Kur’an-ı Kerim’de insan bütün yönleriyle ele alınmış konuyla ilgili ayetler onun yaratılış mahiyet ve gayesini bir bütünlük içinde anlatılmıştır. İnsan türünün ilk örneği kabul edilen Hz.Adem peygamberle ilgili olarak zikredilen ayetlere göre Hz.Allah onu “iki eliyle” (kudretiyle) yaratmış, aslı topraktan olan bu kuluma “ruhum” dediği varlık ilkesinden soluk üflemiş hayat vermiştir. ( Hicr suresi A:29, Sad suresi A:72, Sh:456)
Bu kulunu sonunda yeryüzünde halife kılınacak bu kuluna meleklerin secde etmesini emretmiştir” iblis (şeytan) dışında bütün melekler ona secde etmiştir” (Araf Suresi Ayet 11 sayfa 150)
Hz.Allah (c.c) seçkin varlığı olan insanın hammaddesini şöyle bildiriyor: “Andolsun biz insanı (pişmiş) kuru bir çamurdan şekillenmiş kara balçıktan yarattık” (Hicr suresi Ayet 26 Sayfa 262)
Hz.Adem’in topraktan sonraki süreçte onun çocuklarının “önemsiz bir sudan” (erkek ve kadının dölünden) nutfe-alaka-mudga aşamasından başlayarak iskelet ve kas sistemleri dahil mükemmel bir organizmaya sahip olarak meydana gelmiştir.
Cenab-ı Hak (c.c) insanın yaratılış safhalarını bilinen biyolojik ölçülere göre şöyle açıklıyor: “Sonra onu sağlam bir karargahta” nutfe haline getirdik. Sonra nutfeyi alaka (aşılanmış yumurta) yaptık. Peşinden alakayı bir parçacık et haline soktuk; bu bir parçacık eti kemiklere (iskelete) çevirdik; bu kemikleri etle kapladık. Sonra onu başka bir yaratılışla insan haline getirdik. Yapıp yaratanların en güzeli olan Hz.Allah (c.c) pek yücedir” (Müminun Suresi Ayet:213-14, Sh:314)
İnsanın neden ve nasıl yaratıldığına dair bilgi veren ayetlerin bir başka amacı öldükten sonra dirilmeyi inkar temayülü karşısında onun kayda değer olmayan bir beden atığından meydana getirildiğini hatırlatmaktadır. Tekrar diriltileceğinden ve sorguya çekileceğinden şüphe eden kafirlere karşı insanın toprak, nutfe, alaka, mudga aşamalarından ve çocukluk erginlik, yaşlılık dönemlerinden nasıl geçtiğinin anlatılması, yeniden dirilmeye ikna amacı taşımaktadır. Neticede insanın hükümranlığı elinde tutan Rabbini tanıyıp nihai dönüşüm ona olacağının bilincinde olmalıdır. Kur’anın insana dair diğer önemli bir beyanıda insanın yeryüzünde halife olarak görevlendirilmesiyle ilgilidir. Halife, vekil ve temsilci demektir.
Hz.Allah (c.c) yeryüzünde iradesini temsil etmek üzere insanı yaratmış, orada ilahi hükümranlığı gerçekleştirme görevini de ona vermiştir.
“Hatırla ki Rab’bin meleklere; Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım, dedi. Onlar [melekler] Hamdinle seni tesbih ve takdis edip dururken, yeryüzünde fesat çıkaracak orada kan dökecek halife mi yaratacaksın? Dediler. Allah buyurdu; Sizin bilemediğiniz şeyleri ben bilirim dedi. (Bakara Suresi Ayet 30, sh:5)
Hilafet, esas itibariyle yeryüzünü imar ve islah görevi olup insan bu görevin gerektirdiği güçlerle donatılmıştır. Halife kelimesinin sözlük anlamında işaret ettiği gibi ardarda gelen nesil boyunca insan bu görevin yükümlülük ve sorumluluğu altındadır. İnsanın böyle bir görevle mesul olması onun yeryüzündeki varlığının temel anlamlarından birini ifade eder.
Darwinci evrim teorisi batıldır: Kur’anı Kerimin insanın menşeiyle ilgili olarak yalnızca tıp bilimini tesbit ettiği  embriyolojik aşamalar değil genetik biliminin incelediği insan türünün ortaya çıkışıyla ilgili tabiat tarihi boyunca yaşanmış morfolojik dönüşümlerlede işaret ettiği ileri sürülmüştür. Kur’anla bilim arasında tam bir uzlaşmanın bulunduğu teziyle tanınan Maurice Bucaille’nin ortaya koyduğu bu görüşler, Darwinci Evrim Teorisinin insanın kökeniyle ilgili açıklamalarına karşı Kur’anı Kerimdeki tavırlar (Nuh Suresi A:14, Sh:570) ve “tebdil” (El İnsan Suresi A:28, Sh:579) gibi tabirlere yaratıcı “evrim teorisi” açısından anlam vererek insan türünün ortaya çıkışını bu türün ilk örneklerinin yaratılmış olduğu fakat kendi içinde palentolojinin (yaratılış gelişimin) işaret ettiği bazı dönüşümler (merhale-etvar) geçirdiği teziyle açıklanmaktadır. Buna göre morfolojik dönüşüm fikrini genetik biliminin son verileride desteklemektedir.
Ancak böyle bir yaratıcı evrim anlayışının insanın gelişkin maymunların evrimleşmesiyle meydana geldiğini ileri süren Darwinci teoriyle bir ilgisi bulunmamaktadır. (Bucaille, insanın kökeni Nedir, Sh:233 v.d)