Eskişehirspor ligin ikinci yarısına kazanacağı puanları kaybederek başlamıştı aslında. Ama nihayet kendini kazandılar. Dün gece galibiyet terbiyesi ve dayanışma gücü Eskişehirsporlu futbolculardaydı.
Sadakat Kırmızı-Siyahlı formayı taşıyan oyuncuların yüreğine işlemişti adeta.
Kazanmakta kaçınılmaz oldu.
***
Bakmayın Eskişehirspor'un savunma yaptı gibi gözüktüğüne...
Herkes inanmıştı Beşiktaş karşısında galibiyete. Statta böyle bir havanın varlığı hissediliyordu.
Çünkü bazı geceler futbol oynanır, bazı geceler yaşanırdı.
Atatürk stadında ki herkes dün geceyi ruhunda yaşadı.
Futbolculara kimlik sorulsa, formalarını gösterirlerdi.
Eskişehirspor'un dün geceki yolculuğu, lig adına yeni bir başlangıç gibiydi.
***
Beşiktaş ile iki Liverpool maçı arasında oynamak, tamam avantajdı.
Rakipte Demba Ba'nın ısınırken sakatlanarak oynayamaması bizim için şanstı! Okey...
Bilic mecburi rotasyon yaptı. Ona da tamam!
Gerçekleri göz ardı etmiyoruz.
Eskişehirspor'un varoluş kapasitesiyle, Beşiktaş'ın yok oluş nedenleri arasındaki gerçeği net biçimde ifade ediyoruz.
Ancak şunu da biliyoruz ki, alın terine hiçbir şey yanlışlık yapamaz.
Dün gece ki arkadaşlık bağlarıyla omuz omuza çarpışarak alınmış bir galibiyettir.
***
Skibbe'nin Beşiktaş'ın iki bekini oyuna sokmamak ve kanatları kullanmasını engellemek adına uyguladığı strateji Eskişehirspor'un kazanma adına şansını yükseltti.
Ve özellikle sağ kanada uygulanan Kaan hamlesinin yanında, bu oyuncunun ortaya koyduğu performans gecenin seyrini değiştiren en önemli faktördü. Maçın 44. dakikasında Kamil Ahmet'in kale çizgisi önündeki müdahalesi ise maçın kırılma noktasıydı.
***
Burada Kaan'a ayrı parantez açmalıyım.
Sahada bulunduğu süre içinde, gecenin parmakla gösterilen adamıydı. Ve bir futbolcunun çalışarak kendini nasıl geliştirebileceğini herkese gösterdi. Kaan gibi çalışkan ve iyi niyetli futbolculara Türk futbolunun her zaman ihtiyacı var. Çünkü yetenek bir şeyse; azim ve çalışmak her şeydir.
***
Galibiyet gecesinde öne çıkan isimler arasında ilk sırayı bu yüzden Kaan'a veriyorum. Bizim adımıza sahanın en hamarat adamıydı. Ve imzasını attı. Özgür Çek, eleştirilerden nasibini alan bir mücadele içindeydi.
Kamil Ahmet'te kritik müdahalelerin ve harika bindirmelerin adamı olduğunu gösterdi. Golün başlangıcında yine O vardı.
Lawal sadece futbol oynamayı düşündüğünde, sanırım bu takım için hayati bir adam olduğunun artık farkına varmıştır.
Mori, rakip savunmanın arasında yine çok çalıştı. Gençlerbirliği maçının ardından bu maçta 60'tan sonra biraz düşüş yaşamasını normal karşılamak gerek.
Boffen'de yine görevini en iyi şekilde yerine getirdi. Zaten böyle gecelerde herkes bir şeyler yaparken, kaderi belirleyecek bazı mevkilerde görev yapanların çok şey yapması gerekmiyor mu?
***
Mücadele ruhunun ve arkadaşlık bağlarının, teknik varyasyonların önüne geçtiği ikinci yarıda,
sahada yine nasıl oynaması gerektiğini bilen bir Eskişehirspor vardı. Rakip kale önünde daha net fırsatlar yakalayanda yine Kırmızı Şimşeklerdi.
Anladım ki Skibbe'nin yarattığı bu sistemle ve böyle oynayarak kazanmak da bir sanat.
Alman hoca bize lazım olanı alıyor mu?
Evet.
O zaman bizim yaptığımız eleştirilere inat; sonuna kadar haklı!
***
Kafamızda soru işaretleri yaratsa da, oyun olarak gelecek vaat etmese de günü kurtaran bu taktik anlayışı sağlayanlara ve bu sisteme her anlamda bağlılık gösteren futbolculara göstermemiz gereken bir saygı var. Çünkü Eskişehirspor'un çoğalan yanı, artık rakiplerin azalan yanı olmaya başladı.
Bu limitsiz mücadelenin adına da sadakat diyelim.
Ortak kalp atışı diyelim.
Ve tüm futbolcuların da hakkını verelim.
***
Sonuç olarak...
Eskişehirsporlu futbolcular kötü futbola sebebiyet vermedikleri zaman, netice istediğimiz gibi oluyor.
Ama yine de sormak gerekiyor. "İstediğinizde çok oluyorsunuz da...
İstemediğinizde neden bu kadar kolay yok oluyorsunuz?"
Görünen o ki...
Eskişehirspor'un gerçek rakibi yine kendisi...
Ama asıl gerçek; Beşiktaş karşısında alınan bu galibiyet Rize maçında bu takımın yolunu aydınlatacak.
Çünkü artık o maç bizim istediğimiz havada ve ortamda oynanacak.