Her canlı varlık için ölüm kaçınılmaz bir gerçektir. Canlılar doğar, büyür ve ölürler. Kur'an-ı Kerim'de ölüm ile ilgili pek çok Ayet-i kerime vardır.
"Her canlı ölümü tatıcıdır" (Al-i İmran , Ayet 185, Sh:73)
"(Habibim!) Biz senden önce hiçbir beşere dünyada ebedilik vermedim. Şimdi sen ölürsen, onlar baki mi kalacaklardır?" (Enbiya, A:34, Sh:323)
"Rasülüm) Şöyle de: Siz evlerinizde olsaydınız bile üzerlerine öldürülmesi yazılmış olanlar yine şüphesiz öldürülecekleri yerlere çıkıp giderlerdi. (Al-i İmran A:154, Sh:69)
" Yüksek kalelerde bile bulunsanız ölüm sizi bulur" (Nisa suresi Ayet 78, Sh:89)
Ölüm, ruhun bedenden ayrılmasıyla meydana geler. Ölüm yok olmak değildir. Ölüm, insan varlığı için bir alemden diğerine intikal etmektir.
Cenab-ı Hak (c.c) ölümün ve hayatın yaratılış sebebini şöyle anlatıyor;
"O (Allah) (c.c) hanginizin daha güzel amel yapacağınızı denemek için ölümüde hayatıda takdir edip yaratandır" (Mülk Suresi, Ayet 2, Sh:561)
Bu Ayet-i Kerime insanın dünya hayatının bir imtihan devresi olduğunu anlatmaktadır. Ruhun bedenden ayrılmasıyla kabir hayatı başlar. Bu hayat da geçici bir hayattır. Birgün o da sona erecek ve ebedi bir Ahiret hayatı başlayacaktır.
Kabir hayatı, insanın dünyada yaptığı ameline göre geçecektir. Ya azap veya nimetler içinde son bulacaktır. Beden çürüyecek, "ruh" ölümsüzlüğünü sürdürecektir.
Ölümü anmak, hatırdan çıkarmamak Efendimiz tarafından ısrarla söylenmiştir. Hz.Ömer (r.a) ölümü unutmamak için kullandığı yüzüğün taşına Kefa bilmevti vaizam Ya Ömer" (Ya Ömer vaaz için ölüm sana kafidi). diye yazdırmıştır. Hz.Peygamberimiz "Ne kadar sıkıntıda olursa olsun hiç kimsenin ölümü temenni etmemesi yolundaki öğütleri bütün hadis kitaplarında yer almaktadır.
Kur'an-ı Kerimde Allah ile buluşma (lika) sevincini hissetmeyen, yalnız dünya hayatına gönül bağlayıp orada huzur bulan gafiller yenilmiştir. (Yunus Suresi Ayetler 7-8, Sh:208)
Son nefesinde imanını şeytana kaptırma ve ölüm esnafında korkunç acılar çekme endişesi her insanın korkulu rüyası olmalıdır. Onun için insan, iman, ibadet ve salih amellere ısrarla devam etmelidir.
Kur'an-ı Kerim'de; Takva sahiplerinin ruhlarını kabz (alacak) edecek meleklerin onlara "nazik" davranacağı "hoşgeldiniz" konumunda selam vereceği bildirilmiştir. (Nahl suresi, A:28-32) diğer bir yerde ise "Allah'ı Rab tanıyarak hayatlarını istikamet üzere geçirenler ölüm sırasında kendilerine meleklerin ineceği ve onlara çok sıcak ifadelerle uhrevi müjdeler vereceği" anlatılır. (Fussillet suresi, A:30-32, Enbiya Suresi:101-103, Ahzap:43-44)
Bir Hadis-i şerifte; Allah'a kavuşmayı arzu eden kimse ile Allah da buluşmayı arzu eder. Bunu arzu etmeyen kimseyle buluşmayı ise kerih (çirkin) görür buyurulmuştur. Bunu duyan Hz.Aişe (r.ah) annemiz; Hiç kimsenin ölmeyi hoş görmediğini söylemesi üzerine Rasülüllah Efnedimiz şöyle buyurmuştur;
"Senin zannettiğin gibi değildir. Bir mü'mine ölüm hali gelince o kişi Allah'ın rızası ve lütfuyla müjdelenir. Artık onun için hiçbir şey ahiret yolculuğu kadar sevimli değildir. Kafire ölüm hali gelince karşılacağı azap kendisine bildirilir. Artık onun için hiçbir şey ölüm kadar sevimsiz olmaz. Kafir, Allah'ın huzuruna çıkmaktan hoşlanmadığı gibi, Allah da onunla mülaki olmayı istemez" (Buhari, Nifak,41, Müslim Zikir 14-18, Riyazussalihin, cilt:7, Sh:520-521)

Ölüm acısı duymayanlar: Hz.Alah'ın velilerinden büyük bir zat alemi menamda Rasulü Ekrem Efendimize sordu; -Ey Allah'ın Rasülü "müminin ruhu cesedinden, kılın hamurdan çıktığı gibi çıkar" buyuruyorsunuz. Bu söz size mi aittir? Bunu Kur'anda teyid eden bir ayet-i celeli var mıdır? Rasülü Ekrem;
-Evet, bu hadis bana aittir. Kur'anda bunu teyid eden bir Ayet için Yusuf suresini oku" buyururlar.
Allah dostu veli, Yusuf suresini okudu. Tesadüf etmedi. Bir defa daha okudu Hadis-i Şerifi teyid eden ayete rast geldi.;
Zeliha, kendini kınamayan Mısır kadınlarını saraya davet etti. Onlara elma ve bıçak verdi. (yemeleri için) Yusuf Peygambere de kadınların karşısına çık dedi. Yusuf'un güzelliğini gören kadınlar elma yerken ellerini kestiler hiç acı duymadılar. Bu olay Yusuf Suresi'nin 31.ayetinde (sh:238) anlatılmaktadır.
İşte mü'min-i kamiller, ölürken kendisini selam ile karşılayan rahmet meleklerini ve cennetteki makamını, içindeki nimetleri, huri ve sarayları gördüğü zaman kalbi onlarla meşgul olacak ve ölüm acısı duymayacaktır.
Bu ilahi lutfa nail olabilmek için, imanımızı kemale, amelimizi ihlasa, ahlakımızıda ahlakı hamideye yükseltmemiz gerekiyor. (Mevla nasip eyleye)

Ölümü vuslat olanlar: Bunun için menkıbe kitaplarından birçok örneği vardır. Her yıl Aralık ayında Konya'da Şeb-i Arus törenlerinde toplananlar Hz.Mevlana Celaleddin Rumi'nin "Ölümüm düğün gecesidir, aşık olduğum Yüce Mevlaya kavuşmaktır, vuslatımdır" dediğini duyar gibidirler.
Seyircilere sema yapanların seyrederken son nefeslerinde nasıl öleceklerini o kıymetli canlarını Hz.Azrail'e nasıl teslim edeceklerini düşünmelerini dinim peygamberim namına hatırlatmak isterim.
Hoşçakalınız.