öğrenme konusunu ikiye ayırabiliriz. Birincisi; kişinin maddi ve kültürel özelliklerinden kaynaklanan bireysel öğrenme profilidir. Bir başka deyişle her kişinin diğerinden farkı bir öğrenme tarzı ve rotası var. İkincisi ise öğrenmeyi farklı tarz, teknik ve stratejilerle deneyimleyebiliriz. Her kişi bu yaklaşımlardan bazılarını diğerlerine oranla çok daha etkili ve verimli kullanır. Doğru stratejilerle teknikleri iyi kullanım ise (ne öğrendiğimizden bağımsız olarak) kalıcı ve kaliteli öğrenmeyi sağlar.

öğrenme tekniklerinden birincisi, enformasyonun kalıcı hale gelmesini sağlamak üzere tekrarlamadır. Böylece ilgilendiğimiz enformasyonun uzun süreli belleğe yerleşmesini ve kalıcılaştırılmasını sağlarız. Bu enformasyonu daha uzun sürede sağlıklı biçimde hatırlamak için belli zaman aralıklarında tekrarlama yapmak etkili olur. Tazelemediğimiz bilgi zaman içinde zayıflayıp silinme (unutulma) eğilimine girer.

Kendimiz, yaşam, uzak ve yakın çevre ile veri toplamamızda anlamlandırmalarımız büyük önem taşıyor. Eğer herhangi bir olaya, kişiye veya duruma olumlu ya da olumsuz bir anlam yüklüyorsak onu öğrenmemiz (belleğimize kaydetmemiz ve hatırlamamız) çok daha kolay oluyor. Anlamlandırma yaklaşımı, yeni edindiğimiz enformasyonu daha önceden bildiklerimizle ilişkilendirerek başarılır. Yalnız bu yolla enformasyonu geldiği saf haliyle değil, anlam yükünden dolayı değişikliğe uğratarak uzun süreli belleğe yazarız.

Enformasyona anlam yüklememiz, o an mevcut olan etki-tepki veya düşünme-davranış profilimiz ile yakından ilgilidir. Kendi başına ‘masum’ görünen bir enformasyon farklı bireysel profiller nedeniyle değişik kişilerce farklı anlam yükleriyle bilinir ve hatırlanır.

Atomları ve molekülleri düşünelim. Bu varlıklar çeşitli biçimlerde bir araya gelerek çok farklı özelliklerde maddelerin oluşmasına ne oluyorlar. Bu örneği, örgütleme yaklaşımı adı altında enformasyonu öğrenme tarzımıza da uygulayabiliriz. Yeni verileri, daha önce mevcut olan bilgilerimize göre yeniden düzenleyerek öğrenebiliriz. Benzerlikler ve bunlara uygun gruplamalar, anlamlı parçalara ayırma, belli bir form oluşturacak şekilde bütünleştirme, bir metindeki ana ve yan fikirlerin çıkarılması, enformasyonun sınıflandırılması veya görsel olarak ifade edilmesi bu öğrenme tarzına girer.

öğrenme sürecini geliştirmek için kullanabileceğimiz başka strateji, teknik ve araçlar da bulabiliriz. Burada önemli olan, öğrenmeyi etkili ve verimli kılacak olan doğru politikaları da uygulayabilmektir. örneğin çok çalışmanın öğrenmeyi pekiştireceğini ezbere söyleyemeyiz. Sonuç alıcı çalışma tarzı doğru, etkili, verimli, odaklanmış ve yoğunlaşmış olandır. Bunu sağlamanın yollarından birisi, kişisel performansımızı bilmek ve öğrenilecek konuları performansın özelliğine bağlı olarak dağıtmaktır. örneğin performansın en yüksek olduğu zaman dilimini görece daha zor konulara ayırmak kişisel verimliliği artırır. Kendi ‘prime time’ dilimimizi saptamak için geçmişe dönerek hangi saatlerde daha iyi çalıştığımızı hatırlayabiliriz.

Günlük ve haftalık bazda zaman ve iş planlaması yapmak öğrenme açısından da önemlidir. Gene bu bağlamda öğrenme verimliliğini azaltan faktörleri fark etmek ve ortadan kaldırmak öğrenme başarısını oluşturmada etkilidir. öğrenme konulu zaman planlaması sadece çalışma odaklı değildir; kendimize uygun ölçüde zaman ayırmak da bu planın bir parçasıdır.