Sivas maçında yaşananları görünce birden geçmişe gittim. Yaklaşık 4 yıl önce 2010-2011 sezonunda yine bir Sivas deplasmanıydı. Sezona iyi başlayamayınca, o zamanki Teknik Direktörümüz Rıza Çalımbay'a karşı tepkiler artmıştı. Oldukça stresli bir atmosferde oynanan maçta, Adem Sarı'nın son dakikada attığı golle beraberliği kurtarmıştık. Ama bir hafta sonra kendi sahamızda Gaziantep'e yenilince Rıza Hoca ile yollar ayrılmıştı.
Üzerinden tam 4 sene geçmiş. Baktığımda Eskişehirspor'da hiçbir şeyin değişmediğini üzülerek görüyorum. O dönemde Rıza Çalımbay'a destek çıkmış, sorunun başka yerde aranması gerektiğini belirtmiştim. Bugün de aynı noktadayım. Teknik Direktör değişiklikleri sadece günü kurtarmaya yarıyor. Hadi diyelim ki Ertuğrul Hoca gitti, her şey yoluna mı girecek sanki. Başka Hoca gelecek, sonra o da gidecek, sonra da bir başkası. Dört sene sonra yine aynı şeyleri konuşuyor olacağız. Bunlar bize yakışmıyor. Artık kabul etmeliyiz ki, Eskişehirspor'un kalıtsal hale gelmiş çok önemli sorunları var. Ama bu sorunları çözmek yerine işin kolayına kaçmayı tercih ediyoruz. Sağır sultan bile duydu kulüpte para olmadığını. Eh! Bir yerde para yoksa huzur da olmaz. Kulüp öyle borç yükü altındaki neredeyse 10 yılı ipotek altına alınmış. Fakat biz 2 sene de her şey düzelsin, tozpembe olsun istiyoruz. Peki, nasıl olacak bu? Çözüm aramak yerine sadece konuşuyoruz, hem de çok. Açıklamalar arka arkaya geldi. Önce Eskişehirspor Taraftarlar Derneği çıktı Mesut Başkanı, Yönetimi ve Ertuğrul Hocayı sert bir şekilde eleştirdi. Cevap bir gün sonra aynı sertlikte Başkandan geldi. Vallahi bu gelişmeler hiç hoş değil. Birlik ve beraberlikten bahsederken gelinen noktaya bakın. Biz kendi kendimize böyle yaparsak düşman aramaya gerek yok ki.
Taraftar da, Başkan da, suçlanan Basında, herkes Eskişehirspor'un iyiliğini istiyor. Bundan en ufak şüphem yok, olamazda. Ama böyle konuşarak, böyle polemiklere girerek en büyük kötülüğü yaptıklarının farkında değiller galiba. Ne gerek var bunlara. Önümüze mi bakacağız, arkamızı mı kollayacağız? El ele, omuz omuza olunması gereken zamanda söylenenlere bakın. Birbirimizi anlayıp destek olacağımıza, işin kolayına kaçıp başkalarını suçlamayı tercih ediyoruz. Bu gidişat iyi değil. Ben, şimdiden uyarayım. Bir 4 yıl sonra bu günleri aramamak için herkes ayağını denk alsın. İşimize geldiğinde hep söylüyoruz "bir tane Eskişehirspor var" diye. Gerçekten bunun farkında mıyız? Bence değiliz...