Bölgesel Amatör Ligde ilk kez bir derbi maçı izledik. Aslında bu tip lig organizasyonunda bir derbi izlemeyeli epey zaman olmuştu. Ama bu derbiyi ayıran özellik amatör ruhlu olmasıydı.
Dün Sağlıkspor istediğini alırken, Demirspor belki de hiç beklemediği 2 puan kaybetti. Demirsporlu futbolcuların maç öncesi ısınma esnasında ki aşırı özgüveni hissedilir cinstendi. Sağlıksporlu futbolcuların ise içinde aşk olmayan tek pozisyonu yoktu. Özbayer bir derbinin sırrını çözecek oyuncu değişiklerinde geç kaldı. Altıntaş ise rakibin sürdüğü piyonları, askerleriyle kırıp geçiren satranç ustası gibiydi.
Bu ligde kazanmanın simgesi yürekse, o yürek dün Sağlıksporlu futbolcularda mevcuttu. Demirsporlu futbolcular bu tip maçlara alışıktılar ama. Maçın kağıt üzerinde değil, alın teriyle geçilir olduğunu sanırım hesap etmediler. Demirspor takımı dünkü puan kaybının sebebini bünyesinde araması gerekir. Ya da Sağlıksporlu futbolcuların üzerindeki, daha çok terli formalarında...
Maçın hikayesine gelince günü özetleyen en özel adam Mesut Altıntaş...
Sağlıksporlu futbolcularını yüreklendiren adam. Bu maçta ki mücadelenin baş mimarı. Onun sadece antrenörlüğünü değil, adam duruşunu da öne çıkarmalıyız.
Meseleyi küçümseyenler olduğunu gördük. Ne olursa olsun bir derbi maçıydı. Ve nitekim bazıları dersini aldı.
Aslında dün Sağlıkspor karşısında kazanmak ciddi işti. Çünkü Demirspor geçen sezon bu tip maçlarda kaybettiği puanlarda aslında şampiyonluğu aradı.
Umarım her iki takımda ligin ilk maçında eksikliklerini iyi tespit ederek yollarına devam eder. Derbi maçı dışında dün sahada kalite vasatı aştı diyemeyiz. Sağlıkspor'un kadro kalitkesi ile ne yapacağını kestirmek zor değil ama, Demirspor'un o kolektif futbolunu bundan sonra ki haftalarda görmek en büyük temennimiz...