"Babam nasıl bir insandı? Anlayışlı mıydı? Mantıklı mıydı? Şefkatli miydi? Katı mıydı? Bilmem. Çok tuhaf ama ben babamın nasıl bir insan olduğunu bilmiyorum..."
Bu cümleler ünlü bankacı Oğuz Karahan'ın, 21 yıl finans sektöründe çalıştıktan sonra en tepedeyken her şeyi bırakan oğlu Hakan Karahan'ın "Ama Öyle!" isimli kitabındaki babasıyla ilişkisini anlattığı öyküden.
Peki sizin hayatı ıskalamadığınız ne malum...
- Ben babamın bilmediği şeyleri biliyorum. Onun bildiği sadece Erzincan'daki sefalet, sonra da çalışmak, çalışmak. Ben kravat takmamayı biliyorum. Kitap yazmayı da. Emir almamayı da. Boşanmayı da. Çok sevgili sahibi olmayı da. Aldığım kararlardan dolayı herkesin bana sırtını döndüğü, kimsenin selam vermediği günleri de biliyorum. Ben dostsuz ve arkadaşsız kalmayı da biliyorum. Ben çevremde kimse olmasa da, sıfırdan başlamayı biliyorum. Babam bunları yapamazdı. Benim babam, benim çocuğumdu. O yüzden, ben yetişkin bir adam olduğumda bütün kavgalarımızda, ben çocuğuna öğüt veren adam gibiydim. Onu kurtarmaya çalıştım. Ama o, öğüt almayacak kadar gururluydu.
Siz hala ondan daha çok şey bildiğinizi mi iddia ediyorsunuz....
- Babam, sadece hayatın ne kadar acı ve zor olduğunu bilirdi. Ben hayatın aslında ne kadar güzel ve keyifli olduğunu da biliyorum. Ben aşık olmayı biliyorum. O, aşk söz konusu olunca, "Bırak Allah aşkına!" derdi. Üzüldüğüm şu, ikimiz de aynı şeyi istedik: Babam, benden kendini yaratmak istedi. Ben ise babamdan, beni yaratmak istedim. Çarpıştık kaldık. Babam, benim oğlum olmaya izin vermedi, oysa verse, mutlu olurdu. Ben onu her şeyi konuşabileceği, birlikte gezebileceği, beraber maç seyredebileceği insandım. Ben, kız arkadaşım ve babamla içki içebilecek insandım. Kitaplarımı yazarken, onunla tartışabilecek insandım. Olmadı, olamadı. Bütün bu kapıları kapattı.
Peki onunla kurduğunuz ilişkide sizin hiç mi hatanız yok?
- Olmaz mı? Bin tane var. En büyük hatam da, onun değişmeyeceğini bir türlü kabul edememek. Ben onu hep düzeltmeye çalıştım Anlamadığım şuydu: Her varlığın kendi hayatı var. Bırak kaderini yaşasın, ne istiyorsa yapsın. Bana babamla tekrar yaşama şansı ver, yediği hiçbir halta karışmam. İsterse, yine ölene kadar çalışsın.
Peki siz nasıl bir babasınız?
- Baba olmayı bilmeyen bir baba. Oğlum 3 aylıkken, ayrıldık eski karımla. Şu an 13 yaşında. Son derece yakışıklı. İkimiz de sporcuyuz, ikimiz de film ve müzik hastasıyız. İkimiz de Kovayız. Ama tabii ben, sadece hafta sonu babasıyım. Babalık nedir bilmiyorum. Tek istediğim onun arkadaşı olmak. İnşallah beceririm.
Ayşe ARMAN