Eskişehirspor tarihinin en önemli maçlarından birine tanıklık edecek 9786 şanslı kişiden biri olarak bu akşam statta olacağız. Keşke final maçı kapasitesi çok daha yüksek bir stada verilseydi de, Eskişehir'de kalan binlerce taraftarımızda yanımızda olsaydı. Kısmet böyleymiş, onlar gelemeseler de kalplerinin bizimle olduğunu çok iyi biliyorum.
Türkiye Kupasını 1971 yılında kazandık. Birçok taraftarımız o tarihte daha doğmamıştı. Ben henüz 6 yaşındaydım ve o kupaya dair hiçbir hatıram yok. Hatırladıklarım daha sonraki yıllara ait. İşte müzemizdeki en önemli kupa bu ve çoğumuz o günleri görmedik bile. Bakıyorum da bizim jenerasyonun sevinçleri, mutlulukları alt liglerden üst liglere çıkma hikâyeleri üzerine. Yani hep cefa üzerine... Neredeyse sefasını hiç sürmemişiz. O yüzden illa kazanmamız, mutlaka o kupayı almamız gerek türünden bir yazı yazmayacağım. Çünkü Eskişehirspor sevdası bir kupaya bağlı bir sevda değil ki... Bu sevda anlatılmaz, yaşanır. Bir taraftar düşünün ki, tuttuğu takımın alt liglerdeki şampiyonlukları dışında hiçbir şampiyonluk görmemiş, takımı ikinci, üçüncü liglere düşmüş yine peşinden gitmiş, adını duymadığı kasaba yollarında stat ararken kaybolmuş, sevincinden çok üzüntüsünü yaşamış yine de bu sevdasından vazgeçmemiş. Kapkara bir sevda bunun adı. Taraftar hep vermiş bugüne kadar, karşılığını görmeden, beklemeden. Çok değil bir defa karşılığını istiyor bu akşam. Bugüne kadar birçok şehirde, birçok statta sayısız maç izledim. İnanın sevgisinin karşılığını bu kadar az alan, buna rağmen takımının peşinden her yere giden, ona delicesine bağlı başka bir taraftar topluluğu görmedim. Türünün son örneği, Türk filmlerinin fakir ama gururlu delikanlısı gibi... Bir kere de bizim yüzümüz gülsün, mahallenin güzel kızı, zengin babanın şımarık oğluna gitmesin.
Son olarak şunları belirtmek istiyorum. Genelde sahaya çıkmadan önce bir maç konuşması yapılır. Teknik Direktörler taktikten bağımsız, futbolcuları motive etmek amacıyla kısa ama etkileyici birkaç şey söylerler. Ben olsam o soyunma odasına 3 şey koyar ve bunlar için oynayın derdim. İlki her futbolcunun eşi, çocuğu ve anne babasının resimleri... İkincisi Ediz'in forması... Üçüncüsü gece yarısı stat gişeleri önünde sıraya giren yüzlerce taraftarın fotoğrafları... Bir futbolcunun ailesini, kaybettiği arkadaşını ve cefakâr taraftarını onurlandıracağı bundan başka bir maç olabilir mi? Kupanın sponsoru "Bir Kupadan Daha Fazlası" sloganı ile kupa tanıtımını yapmıştı. Bizim için hakikaten bir kupadan çok fazlası...