İzmir'de kupa maçında yaşadığımız hüsrandan sonra Bursa'yı kendi sahamızda yenerek bir nebze olsun kendimize geldik. Ancak yine de bu galibiyetin anlam kazanması için yarın ki maçtan da puan ya da puanlar çıkarmamız gerekiyor. Ertuğrul Sağlam, Eskişehir'deki maça yedeklerle çıkarak asıl hedefinin Türkiye Kupasını kazanmak olduğunu gösterdi. Zaten takımını finale taşıyarak Avrupa Kupalarına katılmayı garantilemişti. Kendi açısından formaliteden öteye gitmeyen süper final maçlarında futbolcularını daha fazla riske sokmak istemiyecektir. Bu bakımdan Bursa'nın yarın akşam kazanmaktan çok, iyi bir hazırlık maçı oynama niyetiyle sahaya çıkacağını düşünüyorum.
Bursa bu maç öncesinde ne kadar rahatsa biz de o kadar rahatız. Hatta çok daha rahatız. Bunu üzülerek söylüyorum. Çünkü teknik heyetimize, futbolculara, yönetime bakıyorum, Avrupa kupalarına katılmak sanki kimsenin umurunda değil. Tam anlamıyla ne gam var ne tasa durumundayız. Belki de gelinen noktayı başarı olarak görüyorlar. Uzun lig maratonu 5.nci sırada tamamlanmış, kupada ise yarı final oynanmış. Daha ne olsun diyenler, bunu yeterli görenler olabilir. Ama yetmez. Vallahi de yetmez, billahi de yetmez. Bana göre son derece kaliteli bir futbolcu kadromuz var. Kariyeri büyük bir de hocamız. Ama dönüp baktığımızda ortada kayda değer bir başarı yok. Hepsini geçtim, İzmir'de Bursa taraftarının yaptıklarını bir türlü hazmedemiyorum. Yenilmenin de bir adabı olmalı. İşte bu yüzden başta Ersun Hoca olmak üzere bu takımın bize borcu var. Bu borcu ödemek istiyorlarsa bu kulübü Avrupa'ya götürmek zorundalar.
Son maça Bursa yedi, biz ise altı değişik oyuncu ile çıktık. Hadi Bursa yedeklerini denedi, ya bize ne demeli. Bu durum gösteriyor ki, Ersun Hoca maçlara iyi hazırlanmıyor. Kupa maçından sonra bu kadar farklı bir kadro ile aynı rakibe karşı sahaya çıkıyorsan demek ki ilk maçta oyuncu tercihlerinde yanlış yaptın. Sağda Koray, Veysel'i, solda ise Volkan, Dede'yi rahatlattı. Bu tercih hem savunmada hem de hücum da ilk maça göre çok daha etkili olmamızı sağladı. Alper'de, Bülent ile birlikte ortayı kapatınca maçın hiçbir bölümünde İzmir'deki gibi aciz durumlara düşmedik. Başarının anahtarı çok koşan, basan, rakibi bozan, mücadeleci orta sahadan geçiyor. Önünde Skibbe örneği dururken Ersun Hoca hala bunu görmüyorsa vay halimize. Görüp yapmıyorsa vay ki vay halimize...