Doğumun gerçekliği, aynı zamanda ölümün de vuku bulacağına bir işarettir. "Her nefis ölümü tadacaktır." ayeti bu gerçeğin ilahi bir ifadesidir. Mutasavvıflar ölümü; düğün gecesi, sevgili kavuşma, asıl olana dönüş, uçmağa varmak olarak gibi sözleriyle tanımlarlar. Yunus Emre bunu şöyle şiirleştirir:
Kogıl ölüm endişesin, âşıklar ölmez bakidir.
Ölüm âşıkın nesidir, çünki nûr-ı ilahidir.
Ey yarenler, ey kardeşler, ecel ere ölem bir gün
İşlerime pişman olup kend'özüme dönem bir gün.
Emaneti senden ala, gödeni kuru baş sala
Veballer boynunda kala, nefsin ura gülbengini.
İnsanoğlu bu hakikati bütün çıplaklığıyla görmesine rağmen yine ölümü kabullenemez. Her ölüm insanı hüzünlendirir, acılara, elemlere, kederlere gark eder. Ölüm, vefat edenin hatıralarını silemez, yok edemez. Dost kalplerde ölenin anıları, sözleri yaşar.
Yaşar Durmaz kardeşimizin ani ölümü sevenlerini üzüntüye boğmuştur. Onu kaybettiğimiz gün, hakkında yazı yazmam gerekiyordu. Ancak çok yazmak için çok gayret sarf etmeme rağmen yazamadım, ellerim titredi, yüreğim burkuldu.
Yaşar Bey, Eskişehir konusunda gerçek anlamda bir uzmandı. Eskişehir'in tarihini, kültürünü, ekonomisini, sosyo-kültürel yapısını çok iyi biliyor, tahliller yapıyordu. Sanki ayaklı bir kütüphaneydi. Bunu yazılarında, TV programlarında görmek mümkündü.
Yaşar Bey'le en çok ESART konusunda beraberliğimiz olmuştu. Kısa adı ESART olan ESKİŞEHİR ARAŞTIRMALARI TOPLULUĞU, Eskişehir üzerine araştırma yapan düşünce, sanat ve bilim insanın bir araya gelerek kurdukları bir aydın hareketi olup çalışmaları bilimsel bir disiplin altında yapmayı, sunmayı ve arşivlemeyi amaç edinerek yola çıkmıştır.Topluluk; her türlü siyasi kaygıdan uzak olarak yaptığı çalışmaları kamuoyu ile paylaşırken yol gösterici ve yönlendirici değil, paylaşımcılığı ve katılımcılığı esas almayı öngörmüştür.
ESART, Eskişehir'i sosyo-ekonomik, sosyo-kültürel yönlerini araştırmak, yapılan araştırmaları desteklemek, bilgi ve belgeleri kitap ve dergi yayımlayarak, sempozyum, panel, çalıştay, tv programları düzenleyerek bilim dünyasına ve kamuoyuna tanıtmayı amaçları arasına almıştı.
ESART'ın başkanlığını Yaşar Bey yürütmekteydi. Topluluk her ay mutat olarak toplantılarını yaparak değerlendirmelerde bulunuyordu. ESART'ın bünyesinde Anadolu ve Osmangazi Üniversitelerinden akademisyenler, araştırmacılar ve yazarlar yer alıyordu.
ESART, Yaşar Bey'in gayretleriyle Eskişehir'de üç büyük etkinlik yaparak sesini duyurmuştu. Liselerde tarih sergileri açarak öğrencilerdeki milli bilinci uyandırmayı hedeflemişti. En son Tepebaşı Belediyesi'nin destek ve katkısıyla 20 ciltlik ''Eskişehir Kitaplığı'' hazırlığı başlatılmıştı.
Yaşar Kemal'in, "Demirciler Çarşısı Cinayeti" adlı romanı "O iyi insanlar, o güzel atlara bindiler çekip gittiler.'' cümlesiyle başlar ve aynı cümleyle biter. Yaşar Bey, iyi bir insandı, bir gün aniden güzel bir ata binip uçmağa vardı. Onun Eskişehir ve ülkemiz için düşünceleri, düşleri vardı, şimdi o fikirler, o hayâller öksüz kaldı. Yaşar Bey, kendini öne çıkarmayı asla sevmezdi, onun lisanında ''ben'' değil, ''biz'' kelamı yer edinmişti. Tanıdığım kadarıyla rindane bir hayatı vardı. Yahya Kemal'in Rindlerin Akşamı şiiri ona tam uygun düşerdi:
Dönülmez akşamın ufkundayız. Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Geçince başlayacak bitmeyen sükûnlu gece.
Guruba karşı bu son bahçelerde, keyfince,
Ya şevk içinde harab ol, ya aşk içinde gönül!
Ya lale açmalıdır göğsümüzde yahud gül.
Her gün olmasa da iki-üç güne bir mutlaka telefonlaşırdık, buluşur, sohbet ederdik. Siyasi yelpazenin ayrı uçlarında olsak da vatan, millet ve devlet konularında tartışmasız kabullerimiz olurdu.
Onu en çok telefon açtığımda; ''buyur ağabey'' deyişiyle hatırlayacağım.