Dün gece Atatürk stadında isteyen ama yetmeyen bir Eskişehirspor vardı. Galibiyeti isteyen, günün anlam ve önemini bilen siyah kırmızılılardı. Fakat Sivas'ın düştüğü hataya düşmeyen Rize 1 puanı alırken, galibiyetle bile gidebilirdi.
Tabelanın gösterdiği skor ise bu yola baş koyanlarla, transferde kendi kaderine taş koyanlar arasındaki farkın bedeliydi.
Işıkların bile aydınlatmaya yetmediği gecede ki beraberliği kurtaran da kim ne derse taraftardı. Ve kalite eksikliği ortaya çıktı.
* * *
Eskişehirspor maça önde başladı. Mücadelenin ilk 14 dakikası müthiş dinamizm ve tempo. Her iki takımda final paslarında yetersizdi. Orta alan bol oksijenli ve dirençli, pas yüzdesi üst düzey. Gitmeyi kafayı koyan ve kendisini göstermek için oynadığı her halinden belli olan Lawal'ın bu dakikalarda ki servisleri dikkat çekiciydi.
Kaan Kanak'ın rakip savunmaya takılan şutları, Gekas'ın pozisyonlarla buluştuğunda tökezleyen haline rağmen, izlediğimiz Eskişehirspor takımında hepimizin anlayacağı bir dil vardı. "Birimiz hepimiz için."
Skibbe'nin sakat olmasına rağmen Onur Bayramoğlu'nu oynatmasının açıklamasını kendisine bıraktım. Çünkü bu takımda birlik beraberlik duygusunu adam kayırmacılığıyla yok edecek yine Alman teknik adam olacağa benziyor.
Her şeye rağmen zaman zaman yapılan etkili baskının ardından, stadı cennete çevirecek dokunuşu, ya da son indirici darbeyi vuracak adam yokluğu açıkça hissedildi.
Acaba Emre Güral 11'de başlasaydı daha mı etkili olurdu sorusu aklımıza gelmedi değil. Fizikli Rize savunması arasında Gekas yetersiz kaldı.
Ve son 15 dakikada temposuz geçen ilk yarıdaki futboldan bize kalan kalite noksanlığıydı.
***.
İkinci yarıda oyun daha dengede geçerken, orta alanda bol taktikli bir hesaplaşmanın içine girildi. Fizik olarak her dakika yavaş yavaş büyüyen Rize takımının oyuna ağırlığını koyduğu dakikalarda bu kez muhteşem taraftar girdi devreye ve takımı ayakta tutmaya çalıştı. Saman alevi gibi parlayan bir baskı oluşsa da yine sonuçsuz kalınınca, konuk ekip Kwueke ile ilginç bir gol buldu.
Ardından golden önce takımın "Hocam gol yiyiyoruz" anonsunu duymayan Skibbe gecikmeli de olsa hamlesini yaptı. Ve Emre Güral serbest vuruş öncesinde ve penaltıda baş role soyunarak giden geceyi bize geri getirdi.
Ama şu bilinmeli ki fazla ayrıntıya girmeden söyleyelim, bu Skibbe ile Eskişehirspor'un kaybedeceği daha çok şey var.
***
Maçın son on dakikasına girilirken yaşanan elektrik kesintisinin de açıklamasını yönetime bırakalım. Stadın son senesinde yaşanan teknik arızaları bu işin nazar boncuğu olarak görelim...
Sonuna kadar iyi mücadele eden futbolcuların çabasını görmezden gelmeyelim. Ama şunu belirtelim. Bu takım şuan vücuttan yiyor. Ve yapabileceğinin en fazlası bu kadar ya da bir tık yukarısı gibi gözüküyor. O yüzden fazla bir beklentiye girilmeden gerçekleri görerek gelecek adına daha sağlam adımlar atılmalı. Yoksa sezon sonu zor gelir...