Yılmaz Büyükerşen, efsane sayıyoruz ve ilk sırada yer alıyor. Tüm hayatını Eskişehir’e adadı. Türkiye’de ve şehirde birçok ilkleri yapan isim oldu. Çoğumuz onu 25 yıllık Büyükşehir Belediye Başkanlığı ile hatırlıyor. Oysa Anadolu Üniversitesi rektörlüğü, RTÜK başkanlığı gibi görevlerinde de çok önemli başarılara imza attı, ilkleri gerçekleştirdi.
Lise yıllarından bu yana hep yeniliklerin peşinde oldu…
İşin içine siyaset girince ne yazık ki Yılmaz hocanın yaptıkları bir çırpıda yok sayılabiliyor…
Yılmaz hoca Eskişehir’in yaşayan insan hazinesi…
Böyle bir hazinenin kıymetini bilmek gerekiyor…
…/…
Yılmaz hoca aradı…
Konu, birkaç gün önce yazdığım bir yazı ile ilgili. Ve orada Kazım Kurt’un ES TV’de yaptığı açıklamalar da vardı…
Yılmaz hocanın sesi biraz kırgın, biraz hüzünlü ve biraz da kızgındı…
Sohbete soruyla başladı:
- Ali Kazım Kurt, CHP’den kaç kez atıldı?
- 2 ya da 3 hocam…
- Peki Kazım Kurt’un elinden kim tuttu…
- Siz hocam…
- Bu soruları şunun için soruyorum. Bu yazdıklarınız tarihi kayıtlara giriyor. Gelecek araştırmacılar bazı konuları yanlış anlayabilir…
Durumu kısaca özetledi, Yılmaz Hoca:
- Kazım Kurt, CHP’den kovulmuştu. Verem Savaş iş hanında avukatlık bürosu vardı. Elinden tuttum. Birçok kişiyi karşıma alarak onu meclis üyesi yaptım. Daha sonra milletvekili ve belediye başkanı oldu. Hepsinde katkım ve çabam var. Ancak o Kırım’ın Giray hanları gibi davrandı. (Kırım hanları kendilerini Osmanlı tahtının varisi sayıyorlardı. Osmanlı uleması da Padişahın çocuğu olmaması durumunda tahtın varislerinin Kırım hanları olması gerektiği yönünde karara varmıştı)
- Ön seçim konusuna gelirsek, o günün şartlarında mümkün değildi. Olmayan bir tarih, yarın birileri araştırma yapar bambaşka bir tarih ortaya çıkar. Yanlış tarihler yaratmamak gerekir. Gerçek tarih şudur, beni Eskişehirliler seçti. Rekor oylarla seçildim. Eskişehirli hemşehrilerimin bana gösterdiği bu sevgi ve desteği hiçbir zaman unutmadım, unutmayacağım.
YENİ BİR ZİHNİYETE İHTİYACIMIZ VAR!
- İnsanoğlu kainat dediğimiz bütünün bir parçasıdır, zaman ve mekanla sınırlanmış bir parça… Kendi benliğimizi, düşüncelerimizi ve duygularımızı her şeyden soyutlanmış hissediyoruz, ve buna bilincin yarattığı bir göz yanılsaması denebilir. Bu yanılsama bizi kişisel arzularımıza ve en yakınımızdaki birkaç kişiye olan bağlılığımıza hapseden bir cezaevi gibidir.
- Görevimiz, şefkat evrenimizi tüm canlıları ve bütün güzelliğiyle doğayı da kapsayacak şekilde genişleterek, kendimizi bu cezaevinden azat etmek olmalıdır. İnsanoğlu varlığını sürdürecekse yeni bir zihniyete ihtiyacı vardır. - Albert Einstein
