Atatürk Stadı'nda sonradan alevlenen bir aşkın yansıması vardı.
Skor tabelasına bakınca belki kazanılamadı ama Kırmızı-Siyahlı futbolcular özellikle ikinci yarıda ki başkaldırışlarıyla taraftarının gönlünde kazandı...
***
İlk yarıda iki takımda içine kapanıktı. Tempoyu ayarlayan taraf Fenerbahçe gibiydi. Fakat onlarında işi ağırdan alan bir yanı vardı. Eskişehirspor'da zaman zaman bireysel anlamda saman alevi gibi parlamalar olsa da Fenerbahçe'ye ayak uyduruldu. En ilginci Kırmızı Şimşeklerde bazı futbolcuların sahadaki varlığı da bir eksiklikti.
Üstüne üstlük sahada güvenilmez bir hakem de vardı.
***
Bu olumsuz şartlara inat ikinci yarıda direniş teorisi hayata geçirildi.
Volkan gibi bir adam da geçildi, Fenerbahçe'de, böyle bir hakem de...
"En iyi atışı yaparsan hayatla barışırsın!"
Emre'nin golü bu anlamda harikaydı. Çünkü "Bazen bir dokunuştur hayat!"
Bu gol umarım golcü oyuncunun kalan haftalarda bize izlettireceği filmin bir fragmanı olur.
***
Eskişehirspor'u dün gece iki ayrı resmin içinde sorgulamak gerekir.
İlk yarıda orta alanda demode adımlar vardı.
Lawal'ın gereksiz top kaybı pahalıya mal oldu.
Oyuna katılmayanlar vardı.
Mori'nin yalnızlık resmine uygun sadece bir çerçevesi yoktu. Rakip savunma arkasına adam kaçırma eylemlerine de uygun alanlar yaratılmadı. Zaten ileride bile çoğalabilen Eskişehirspor yoktu.
İlk yarı bunda gereksiz inat edildi.
***
Dün gece özel bir Kaan Kanak vardı sahada.
Rakip alanda hemen her pozisyonun içindeydi.
Rakipleri zaman zaman delip geçse de son topları buluşturmakta sıkıntı çekti. Fenerbahçe'nin kimyasını ise Emre kadar asıl bozup geçen Serdar Özkan'dı.
Dün geceki Serdar Özkan, belki yine bal yapamadı ama oyunun seyrini değiştirdi.
***
Futbolun dört gerçeği vardır.
Ruh, disiplin, emek ve taraftar...
Bu gerçekler dün gece ikinci yarıdaki Eskişehirspor'da mevcuttu.
Omuz omuza verip, yeniden örgütlenmek gibi.
***
Sonuç olarak Fenerbahçe karşısında ikinci yarıda ki Eskişehirspor duruşu, anlamlı bir duruştur.
Ligin sonuna kadar mücadeleyi ve isteği ön plana çıkartabileceğini gösteren takım duruşu.
Kırmızı-Siyahlı oyuncuların ki çaresizliğin de canına okumak gibiydi.
Soysuz sistemin de!
Böylesine bir hakeminde...
Bu yüzden kazanılan sadece puan değildir. Prestijdir, itibardır. Ve en önemlisi belli dedikoduların önünü tıkamaktır.