Eskişehirspor’a eleştirel olarak nasıl bakılır bilmiyoruz.

öylesine bir ortam var ki, “Kimsenin, kimseyi eleştirme hakkı yok” mantığı herkeste ağır basıyor.

“Kulübü bu hale getirelenler için hiç bir yaptırım uygulayamayan koskoca şehir;

Bugün kıt kaynaklarla ancak maça çıkabilen bir ortamda eleştiri hakkını kullanamaz” diye düşünenlerdeniz.

+++

Ancak, beri taraftan şu olumsuz tablonun bile en iyi şekilde kullanılması için, birşeyler söyleme gereği duyanlar da yok değil.

Bu nedenle kulübün büyük sıkıntılar yaşadığı şu ortamda, söylenenlerin eleştiriden daha çok, tavsiye niteliği taşıyacağını biliyorum.

Ve bu mantıktan yola çıkarak, şimdi söyleyeceklerimin eleştiri değil;

Kulübün hedeflerine daha hızlı yol alabilmesi için birer öneri niteliği taşıyacağını umuyorum.

+++

Evet, transfer yapamıyoruz ve belli ki yine yapamayacağız.

Mevcut genç futbolcularla yolumuza devam edeceğiz.

Şans eseri ligde kaldığımız bu sezonda yolumuzun yine çok fazla engebeli ve dikenli olduğunun da farkındayız.

Ama bu demek değildir ki, “Geçen sene nerede kadıysak,  oradan devam edeceğiz” diye…

Fakat lige başladığımız ilk maçta gördük ki;

“Teknik kadro nerede kaldıysa, oradan devam ediyor!”

+++

Mevcut gençler sadece geçen yıldan bu yana birlikte oynamıyor.

Birkaç sezondur üst klasmanda mücadele etselerde, onun evveliyatında da hep bir arada oynayan oyuncu topluluğundan ibaretler.

Yani sportif, fiziksel ve ruhsal gelişimlerini hep birlikte, bir arada yaşadılar.

Birbirlerini çok iyi tanıyorlar ve birlikte nasıl oynamaları gerektiği konusunda da hiçbir tereddütleri yok.

Bunun yanı sıra, tek birisi için bile “yeteneksiz” diyeceğimiz bir durum da yok.

çoğuna top çok iyi yakışıyor, teknik ve oyun sistemine uyma konusunda da artık herhangi bir sorun da yaşamıyorlar.

Hatta ve hatta, gördüğümüz üzere artık fiziksel gelişim anlamında da rakiplerinden geri kalır yanları bulunmuyor.

Yani ortaya su, tuz ve un çıkmış durumda.

Geriye artık helvanın yapımı kalıyor.

+++

İşte helvayı yapacak olan teknik heyet…

Ancak bizden daha kötü durumda olan Ankaraspor karşısındaki takımı gördüğümüz zaman, teknik  kadronun işine çokta konsantre olamadığını fark ettik.

Yukarıda da söylediğimiz üzere, artık belirli bir stadrtların üzerine çıkan futbolcu grubunu, en azından bu sezon da belli bir futbol kalitesine getirmeleri gerekliydi.

Bunun böyle olmadığını üzülerek izledik.

Oyuncu grubu, her türlü gelişim gösterdiğini oynadıkları oyun, gösterdikleri mücadele ile ispatlasalar da;

Teknik ekibin, hala geçen yılın psikolojini yenemediğini sezimledik.

+++

Yine geçen yıl ki oyun kurgusunun devam ettirilmek istendiği çok belliydi.

Oyuncuların yeteneklerinden faydalanarak, farklı oyun kurguları geliştirmek yerine;

“Rakibin üstünlüğünü kabul eden zihniyetteki oyun sistemini” asla kabul etmemiz mümkün değildir.

Ama kulübe, bu mantıktan öte gidemediği için, yine birbirinden çok uzak, kopuk oynayan bir takım izledik.

Rakibin üzerine gitmek, yeteneklerini artık ortaya dökmek, fiziksel anlamda kora kor mücadele vermek isteyen gençlerin, mevcut sistem yüzünden adeta ayaklarına pranga vurulduğu hissine kapıldı.

Koskoca bir maç, bu yüzden adeta işkenceye döndü.

Belki de kolayca üstesinden gelebileceğimiz rakibimiz karşısında çaresizce yengiliyi kabul ettik.

+++

Daha söyleyecek çok fazla söz var.

Ancak yerimiz bu kadarıyla kısıtlı.

Sözü uzatmadan sonuca gelmek istiyorum.

Şöyle ki; “Mevcut kafa yapısıyla, Eskişehirspor’un saha anlamında çok fazla ileriye gideceğini düşünmüyoruz.

Böyle olunca da, futbolcu yetiştirerek yaşamını idame ettirme gayreti güden kulübün, bu emeline hemen kavuşamayacağı gerçeği de ortaya çıkıyor.

Bu yüzden yönetim kurulu, şu ana kadar söylediklerimizi bir eleştiri değil de, başta da dediğimiz gibi bir tavsiye olarak görürse, belki psikolojik olarakta kulüpte birşeylerin değişmesine sebep olur.

Bu sayede gelecek haftalarda, daha doğru oynamaya başlayan bir gençler topluluğu izlemeye başlar;

Güzel güzel skorlar almayı da yavaş yavaş başarırız.

İşte gerçek “fabrika” o zaman işlemeye başlar!